iifa සහ ඉන්දියානුවේ

මහා සද්දෙටෙ පටන් ගත්තත් බලාපොරොත්තු උන තරම් අදායමක්, ගැම්මක් නැතුවම iifa ඉවර උනා.
මේක ඉන්දියන් ජාතිකයන්ගෙ ජන්ම ගතිය, එකට පනදෙන්න වගේ ඉඳල බෙල්ල කැපෙන්න ඇරල මාරු වෙන එක.
අනික iifa තියා film fare ලංකාවෙ තිබ්බත් දකුණු ආසියාවෙන් එහාට ඒකෙ කීර්තිය ගලන්නෙ නෑ නෙ. ඒත් මං මේ ව්යාපෘතිය සාර්ථක උනානං සතුටුයි, මොකද ඒක එඬරු ගහක් වත් වෙන ඒකෙ මේ වෙලාවෙ හැටියට. කොහොම උනත් අල්ලපු රටේ මිනිස්සු විස්වාස කරං ගොඩයන්න හදන රජතුමා මේකෙන් වට් පාඩමක් ඉගෙනගනීද බලමු!
සමහරු කිව්වට අපිත් ඉන්දියාවෙන් තමයි ආවෙ, අපිත් ආර්යයො කියල, ඒක නං සැකයි. මොකද ඔය කියන සිංහ පැටිය අච්චර දුර ලාට රටේ ඉඳල එනකං, මේ එහා පැත්තෙ කේරලෙ හරි තමිල්නාඩුවෙ හරි ඒ වෙනකොට අවතැන් (IDP ) වෙලා හිටපු රැලක් මෙහෙට ගොඩ වැදිල නැතිවෙන්නම බැහනෙ.( මොකද කතාවට කියනවනෙ නීල් ආම්ස්ට්‍රෝන්ග් හඳට යනකොටත් කේරළයෙක් හිටිය කියල චායෙ චායෙ කිය කිය තේ කඩය්ක් දාං.) අනික විජය කොහොමත් වැද්දන්ගෙ පියා මිස සිංහලයන්ගෙ පියා නෙමෙයිනෙ. මොකද මිනිහට පස්සෙ ගෙනාපු ගෑනිගෙන් ළමයි ලැබුනෙ නැහැනෙ.
ඔය ලංකාවෙ ගොඩක් දෙනා අහල නොතිබ්බට " කඩ, මුදලාලි, ආප්ප, ඉඳි ආප්ප,ප්රවෘත්ති, සමාන, අවශ්ය, විශේශ, සෞක්ය, අප්පච්චි, ආච්චි, වේසි" වගේ හින්දි භාෂාවෙ දකින්නට නොලැබෙන සිංහල වචන මහ ගොඩාක් ඇවිත් තීන්නෙ කේරලයෙන්. ඕන කෙනෙකුට කියන්න පුලුවන් මේවා පස්සෙ එකතු උනා කියල, ඒත් සමහර කේරළ ජනකතා සහ ජාතික උත්සව ගැන හොයල බැලුවම හිතෙනව අපි ඇත්තටම ආර්ය්යන්ගෙන් නෙමෙයි ආර්යයො පහලට එලවල දාපු ඉන්දුනිම්නෙ මුල් පදිංචිකාරයොන්ගෙන්ද පැවත එන්නෙ කියල. ( කේරළ ජනකතා සහ උත්සව වල ලංකාවට ඇති සම්භන්දය ගැන මං තව කරුණු ඒකතු කරල පස්සෙ ලියන්න හිතන් ඉන්න නිසා දැන් ඒ ගැන වැඩිය කතා කරන්නෙ නෑ.)
කොහොම උනත් අය්ය මලෝ බිඳවල, අය්යට කෙලවල පස්සෙ මලයටත් කෙලපු රාමායනේ ඉඳල, තමන්ට රජවෙන්න දීපු ගෑනි කැලේට එලවල වෙන ගෑනියෙක් ගෙනාපු විජය හරහ උඩින් ඇවිත් පරිප්පු දාල operation liberation නතර කරපු තැනට වෙනලකනුත්, අදත් ඉන්දියන් කාරයො ලංකාවට කරපු බලු වැඩ ගැනත් ඔය ඉන්දියාවයි උන්ගෙ වීරකමුයි තියන් වනන උන්ට පෙනුනෙ නැති එකයි පුදුමෙ. කොටින්ම ලංකාවට බුද්ධාගම එවුවෙත් දික් විජය වෙනුවට ධර්ම විජය, ඒ කියන්නෙ කඩුවෙන් නැතිනං වෙන මොන මලාදානෙකින් හරි ගහල තමන්ගෙ අනාගත සතුරා ෂේප් කරගැනීමටනෙ!( අර පරංගින්ගෙ දෙල් වගේ ඒක අපේ අය යහපතට හරවගත්ත එක වෙනම කතාවක් )
හැමදාම ඉන්දියාවෙ නොපෙනෙන සතුරා ලංකාවයි කියන තැන තමයි උන් හිටියෙ, ඒත් අපේ මෝඩ රැලට ඒක කවදාවත් අවභෝද වෙන්නෙ නැති ඒකයි කරුමෙ කියන්නෙ.
සුද්දො ලෝකෙට දාපු තවත් ලෙඩක් තමයි මේ ඉන්දියාවත් ( 1947 ට කලින් ඉතිහාසයෙ කවදාවත් ඔය අද තිබෙන ඉන්දියාවක් තිබිල නෑ නෙ ). හැබැයි මේ ඉන්දියාව තනි රටක් හැටියට තීන එකේ එකම වාසිය තමයි අන්තවාදී මුස්ලිම් රටවල් ගොන්නක් අපේ වටේ ඇති නොවිච්ච එක.
අපිට ඉන්දියාවත් එක්ක face to face ගේම ඉල්ලන්න බැරි බව ඇත්ත.ලොක්කො ඉස්සරහ කොන්ද කෙලින් තියන් ඉන්න පාවිච්චි කරන විවිධ ක්රම තීනව. ඉන්දියාවයි පකිස්ථානෙයි අතර උන හැම යුද්දෙකදිම ඉන්දියාව තමයි දිනුවෙ, ඒත් පකිස්ථානයට තමයි චීනෙටත් වඩා උන් බය. ඒ උනාට පකිස්ථානෙට ටිකක් පොඩි බංගලිදේශයට, නේපාලයට හරි භූතානෙට හරි සලකන්නෙ ඒකෙ සම්පූර්ණ ප්‍රතිවිරුද්ධ අකාරයටනෙ.
අපි ඉන්දියාව එක්ක ගහ ගත්තෙ නැතත්, අපිටම කියල ආර්ථිකයක් ගොඩනගා ගත්තොත් දවසක අපේ film festival ඒකක් උන්ගෙ theater එකක තියන්න බැරි වෙන්නෙ නැහැ! මොකද ඉන්දියාවෙ පන්ජාබ් ඇර අනිත් සියලුම ජාතිකයො ඒ තරම්ම නිවට රැලක් නිසා.

ඉන්දියාව තමයි අද තමන්ගෙ ලොකුම මිතුර කියල මේ ලඟදි බුෂ් ලොක්ක කියල තිබුන. ඒත් අරාබියෙදි ඉන්දියන් කාරයො ( හින්දි කියලයි කියන්නෙ ) පයෙ පෑගෙන දූවිල්ලක් තරම්. අද QATAR වලට ඉන්දියන්කාරයන්ව වැද්ද ගන්නෙ නැහැ, මොකද ආවොත් යන්නෙ නැහැ කියල.
Slum Dog Millionaire ට සම්මාන දුන්නෙත් ඒකෙ තිබුන කලාත්මක අගය කිරීම්වල එහා ගිය දේශපාලන අරමුණක් වෙනුවෙන් කියල ඉන්දියන් කාරයොම කියනව. ඉතින් එහෙව් රටට සීපා දීල, අපි උන්ගෙ පා ලෙවකන්න යනව.
සමහරුන්ට හිතෙයි මං මේක ඉන්දියාව ගැන මොනාහරි පුද්ගලික කෝන්තරයක් හිතේ තියාගෙන ලියලද කියල. ඇත්තටම මට තරහ තීන්නෙ ඉන්දියනුවො එක්ක නෙමේ, මේ සත්ය තේර්ං ගන්නෙ නැති අපේ උං එක්කයි. මොකද අපි දිගටම ඉන්දියානු ගැත්තොවීමෙ ප්‍රතිපලය වෙන්නෙ තව ටික දවසකින් ලංකාව ඉන්දියාවෙ 24 වෙනි ප්‍රාන්තය වෙන එක තමයි. ඒක අර චීනෙ ටිබෙටයට, එහෙම නැත්තං තුර්කිය සයිප්රසයට කරපු දේට දෙවැනි වෙන්නෙ නැහැ. ලංකාව සින්ගප්පූරුවක් කරන්න හිතන මහත්වරු, මේක තායිවානයක් කලොත් විතරයි අපිට කවද හරි ගොඩයෑමක් තියෙන්නෙ.
ඉන්දියාවෙ උන් මක්කම යනව වගේ ඇමරිකාවට ගියාට ඇමරිකන් කාරයො ඉන්දියාව දකින විදිය ගැන පොඩි කතාවකින් මේ ලිපිය ඉවර කරන්නං. ( මේ කතාව මට මුලින්ම් මතක් උනේ කතන්දරගෙ චූ කතා අහල. )
මේක ජාත්ය්න්තරව ප්රසිද්ද කතාවක්. බොහෝ විට අහලත් ඇති.අනික මේ කතාව සර්ව කාලින නිසා කැමති නම් අදාල චරිත වලට දාගත්තට කමක් නෑ.
ඔන්න එක පාරක් ඇමරිකාවෙ ජනාදිපති තුමා ඉන්දියාවෙ සන්චාරයකට ආවලු. ඒ ඇවිත් ටජ් මහල් බලන්න යද්දි මිනිහ දැක්කලු මේ ඉන්දියන් ගෑනු, මිනිස්සු පාර දිගේ චූ කරනව ( ඉන්දියාවෙ ගිය අයනම් දැකල අති මේක , සමහරුනම් කක්කත් කරනව ). මේක දැකල මිනිහ පුදුමයකුත බොහොම පිලිකුලකුත් අතිවෙලා, ඉන්දියන් අගමැතිට කිවුවලු, "චික් විතරක් මේ වැඩේ නම් හරිම කැතයිනෙ, මොකද මේ ඕගොල්ලන්ගෙ රටේ හමෝම පාරෙ චූ කරන්නෙ, මෙච්චරටම මෙහෙ වැසිකිලි පහසුකම් අඩුයිද" කියල. දැන් ඉතින් ඉන්දියන් අගමැතිට කන පැලෙන්න ලැජ්ජාවෙ ඔය බ්ලා බ්ලා ගාල නිකන් බයිල ටිකක් කියල ශේප් වෙන ගමන් හිතුවලු, " හිටපන් පුතේ, ඊලඟට මන් එනවනෙ උඹලගෙ රටට, එතකොට බලමුකො සුද්දොන්ගෙ වැඩ” කියල. ඉතින් ඔන්න ඔහොම ගිහින් එක දවසක් ඉන්දියන් අගමැති තුමා ආවලු ඇමරිකාවට සන්චාරයක්. ඔය ඇවිත් දැන් ඇමරිකන් ජනාදිපතියි ඉන්දියන් අගමැතියි දෙන්න ගියාලු Grand Canyon එක බලන්න. දැන් ඉතින් දෙන්න ඇවිදගෙන් යනකොට ඔය අයින දිගෙ, දැක්කලු ඈත කෙනෙක් හොඳට full suit ගහල පන්දුරකට නිකන් Colorado River එක හරෙව්ව වගේ චූ කරනව. මේක දැකල අපේ ඉන්දියන් අගමැති තුමාට මාර හැපි. ටක් ගාල ඇමරිකන් ලොක්කට කතා කරල පෙන්නුවලු " අර අර කොහොමද වැඩෙ, බලනකොට අපිට කිවුවට මෙහෙත් ඒ තරමටම වෙනසක් නෑ නෙද " කියල. දැන් ඇම්රිකන් ජනාදිපතිට හෙන ලැජ්ජාවෙ මොනව කියන්නද කියල හිතා ගන්න බැරුව අඹරෙද්දි මෙන්න අර හාදය වැඩේ ඉවර වෙලා zip එක උස්ස උස්ස බොහොම සැහඇල්ලුවෙන් ඉස්සරහ පන්දුරෙන් එලියට එනවලු.
ම්නිහගෙ මූන දැකපු ඇමරිකන් ලොක්ක උඩ පැන පැන හිනාවෙන ගමන් කිවුවලු අපේ ඉන්දියන් ලොක්කට "බලපන් බලපන් අර කවුද එන්නෙ කියල" කියල.
ඉන්දියන් අගමැති තුමත් හොන්දට ඇස් කරකවල බලනකොට මෙන්න එනවලු මිනිහගෙ ඇමරිකන් තානාපති තුමා මල් හිනාවකුත් දාගෙන පඳුර අස්සෙ ඉඳන්.