සුභ දිනෙක පැතුම..!

"ලොකු අය්යෙ..එහෙනං හරිනෙ? ඔයා හතරට බ්‍රය්ඩ්ස්මෙඩ්ව හොටෙල් එකට එක්ක එන්න, හරිද.?"

නංගි ලස්සනට ටය්ප් කරල, ඉරි ගහල කොටු බෙදල තිබ්බ එයාගෙ වෙඩින් ප්ලෑන් කොලෙන් මුහුණ අහකට නොගෙනම එහෙම කිව්වෙ, ලාටු උලාපු ඒ මූන දැක්කම මම භයවෙයි කියලද මන්ද!

"මං කොහොමද හලෝ ඔය පාන්දර ඒ ගොල්ලන්ගෙ ගෙවල් හොයාගන්නෙ?"
 
මගේ කටහඬ වචනව තෙරුමට ගැලපුනේ නෑ කියල මටම හිතුන.

"අම්මට සිරි, මෙන්න මෙයා. හිහ්..හිහ්.. හිතන් ඉන්නැති පාන්දරම කෙල්ලෙකුත් වාහනේ දාගෙන තනියමම එන්න නේද?"

නංගිගෙ කතාවට එයගෙ මූන උලන ගෑණු ළමයයි, වටේ උන්න අනික් උනුයි කට තදකරන් හිනාවෙත්දි මං හිමීට අල්ලල බැලුව සරම තාම ඉනේද කියල!

"ඔයා ඉස්සෙල්ල ෂෙරීන් අක්කිලගෙ ගෙදරට යන්න. එයත් එක්ක කෝට්ටෙට ගිහින් සිළුනි නංගිවත් අරන් එන්න. ෂෙරීන් අක්කි දන්නව ගෙවල්"

.....................

මහරගමින් ෂෙරීන්වයි, එයාගෙ සැපට නිදි පොඩි උන්දෙන්නයි කැබ් එකට දාගන්නකොට පාන්දර 3යි. එතනින් කෝට්ටෙට, කෝට්ටෙන් ආයි ගල්කිස්සට, වෙලා නැතෑ පාරෙ බතක් උයන් කාල එන්න උනත්.

සිළුනි කියන්නෙ නංගිගෙ ඔෆිස් එකේ යාලුවෙක්ලු, මම කවදාවත් දැකල තිබ්බෙ නෑ. එක අතකට එයත් ෂෙරීන් වගේම ස්විච් එක කැඩිච්චි රේඩියෝ එකක් වෙන්නැති!

දැන් කොහොමද ජොබ් එක, අරවද මේවද, ෂෙරීන් නැග්ග වෙලේ ඉඳල එයාගෙ පැණ විසඳුම්, මට පිටිපස්සෙම සීට් එකේ ඉන්නෙ නිසා කණක් නෙමේ කන් දෙකම ඇහෙන්න නෑ!  නිදිමත වෙලාවට ගමණක් එක්ක යන්න කියාපු මනුස්සය.

ෂෙරීන් නැග්ග වෙලාවෙ ඉඳල එයාගෙ රේඩියෝ එක දාපු නිසා මම හෙමීට සෙටප් එකේ සද්දෙ අඩුකලා.

"අසිතය අද වෙඩින් එකට එයිද මන්ද?"

මම එහෙම කිව්වම පිටිපස්සෙ සීට් එක මැද හිටපු ෂෙරීන්ගෙ විසාල වෙච්චි ඇස් ගෙඩි දෙකට සෙන්ටර් මිරර් එක වැහිල ගියා!

"ඒ මොකෝ?"

"ඌත් ආස නැතෑ කණක් ඇහිල, දවල් වෙනකල් නිදාගෙන, කැමති දෙයක් කාල නිස්කලංකව ඉන්න එක දවසක් හරි..."

පිටිපස්සෙ ආව වාහනේ ලයිට් එකට වඩා සැරට ෂෙරීන් රැව්ව හින්ද මම හිමීට මිරර් එක පහත් කරා.

"ශිවගෙ තුන්වෙනි ඇහැ ඇරිය වගේ..."

ෂෙරීන් දන්න ශිව! මම කිව්වෙ කුණුහරුපයක් කියල හිතලද මන්ද යන්තන් කබල් රේඩ්යෝවෙ බැටරි බැහැල වගේ ඉන් පස්සෙ ඉඳන් පාර කියන්න විතරයි කට ඇරියෙ

මුංගෙ ෆොටෝ ෂූට් එකට කලින් වහීවිද මන්ද පැලෙන්න.!!

මට හිතුනට කිව්වෙ නැත්තෙ නිකන් මොකටද ඉල්ලන් තාරුකා පාත් කරගන්නෙ කියල.

…………………………..

අපේ ගමණ පාගොඩ පාරෙන් අතුරු පාරකට දාල, ඒක දිගෙත් වමට දකුණට හරව හරව ගිහින් පොඩි කලු ගේට්ටුවක් ගාවින් පාර ඉවර උනා.

"හොඳ වෙලාවට රිවස් එක වැඩ, ගොන් කරත්තයක් වගේ උනානං මාර සීන් එක වෙන්නෙ"

"ඒ මොකෝ..?"

"නෑ එහෙනං මේ දෙවට මැද්දෙ හරවන්න වෙන්නෙ හරක වෙනම කරත්තෙ වෙනමනෙ."

"දැන් එහෙනං හරකටම රිවස් කරගන්න බැරිය...ඉක්මනට ඔන්න ඔය හෝන් එක ගහනව හලෝ.."

"එතකොට මේ වටේ ගෙවල් වල ඔක්කොමත් යනවද අපි එක්ක දැන්?"

"පිස්සුද..?"

"එහෙනං හෝන් ගහල ගමම නැගිට්ටවන්නෙ..?"

එච්චර වෙලා රෝසපාටට තිබ්බ ෂෙරීන්ගෙ මූණ රතු උනා...!

ඉන් පස්සෙ  නිස්සද්දවම පහත්වෙලා බිම තිබ්බ එයාගෙ තඩි මල්ලට කිමිදුනේ ෆෝන් එක හොයන්න කියල මට තේරුනේ, මුතුබෙල්ලෙක් අරන් කිමිදිල මතුවෙන මිනිහෙක් වගේ එයත් ෆෝන් එක අරගෙන හුස්මක් ඇරල කොන්ද කෙලින් කරාමයි.

……......

කැබ් එකේ හෙඩ් ලයිට් වැදිල තිබ්බෙ කළු ගේට්ටු පළුවට.

ලයිට් එලියත් මගේ ඇස් වගේම ගේට්ටූවෙ වැදිල නතරවෙලා බලාන හිටිය

"ඔය ගේට්ටුව දිහා ගිලින්න බලං ඉන්නෙ නැතුව ඕක අන්ලොක් කරනව මැට්ටො, ඒ ළමය ඇවිල්ල..."

ෂෙරීන්ගෙ සද්දෙට මාව ගැස්සුනාට පොඩි දෙන්න උකුල උඩ සනීපෙට නිදි..ටකේ සද්දෙට වවුලො මිසක් රඹුටන් භයවෙන්නෙ නෑනෙ!

කුරුබිලියකින් එලියට ඇවිත් තිබ්බ ඇය පිටිපස්සෙ දොර ඇරියත් එතන ඉඳගන්න ඉඩක් තිබ්බෙ නෑ. පොඩි උන් දෙන්න අම්ම මැද්දෙ තියාන, දෙපැත්තට වැක්කෙරිල දොයි.

"සිළුු ඔයා ඉස්සරහින් නගින්න..."

ෂෙරීන් එහෙම කිව්වම බ්‍රෙක් පැඩ්ල් එක උඩ තිබ්බ මගෙ කකුල තව පහලට තද උනා.

ඔළුව රෙද්දකින් වහගත්තු කෙට්ටු ගෑණු ළමයෙක් ලොරියකට ගොඩ වෙනව වගේ එල්ලිල කැබ් එකේ ඉස්සරහ සීට් එකට නගිනව, තවත් ඒ වගේම කෙනෙක් බිම ඉඳන් ඒ දිහා බලාන ඉන්නව.

"කට වහගන්න මදුරුවො යයි..." ෂෙරීන්ගෙ අයිස්කැට තුවක්කුව ආයි පත්තු උනා.

ඇය නැගල, අම්මට සමු දීල දොර වහගත්තම මම නිස්සද්දවම ගියර් එක මාරු කරල පිටිපස්ස හැරුනෙ එහා සීට් එකේ ඉන්න කෙනාගෙ තාම රෙද්දට වැහිච්චි මූන බලන්න චාන්ස් එකක් ගන්න මිසක්, ඒ විදියට රිවස් කරල පුරුද්දක නෙමෙයි.

ඒත් පන්සලේ බිත්තියෙ ඉන්න බහිරවය වගේ තඩි මූණක් දාගෙන මාවම කන්න බලන් ඉන්න ෂෙරීන් දැක්කම, ආයි ඉබේටම ඉස්සරහට හැරුන.

........

අප් ආයි පාගොඩ පාරට ආව. පාර හරිම පාළුයි, ඒත් හිත පිරිල!

මගේ පපුවෙ සද්දෙ එහා පැත්තෙ ඉන්න සිළුනිට ඇහෙයි කියල භයටම මෙච්චර වෙලා කෙඳිරි ගගා හිටපු සෙටප් එක මම ආයි චුට්ටක් වැඩි කරා,

සිහිනෙන් සිනෙට ඔබ එනවා....මොනවද හිමිහිට මුමුණවා...හදවත රිදුමද නවතිනවා...සැනෙකින් යළි නොවෙනී යනවා....

මාව පහුකරන් යන වාහනවල, පාරෙ තිබ්බ පහන් කනුවල එලිය මට දැනුනෙ වෙනදට වඩා එලියට. හොඳට පේනකොට යන්න බැරිය පිඹල!

රසම රස චොක්ලට් පෙත්තක් දිව උඩ තිබ්බ ගමන් දියවෙලා ගියා වගේ!

සී.ටීගෙ සින්දුව ඉවරවෙනකොට අපි කෝට්ටෙ ඉඳන් ගල්කිස්සටම ඇවිත්..

ගල්කිස්සෙ හොටෙල් එකේ පෝටිකෝ එක ඉස්සරහ නවත්තනකොටම අර බිග්ෆුට් වගේ ඉන්න තඩි ඩෝමන් ඇවිත් ඉස්සරහ දොර ඇරිය.

පරෙස්සමට බිමට පැනපු සිළුනි වටෙන් ඇවිත් පිටිපස්සෙ හිටපු ෂෙරීන්ගෙ පොඩි දූව හිමිහිට උස්සල ගන්න අතරෙ, ඒ මොට්ටැක්කිලිය අස්සෙන් දිලිසෙන ඇස් වලින් හිමිහිට මගෙ දිහා බැලුව. ඒ එක්කම පිටිපස්සෙන් ඇවිත් නතර කරපු වාහනේ හෙඩ් ලයිට් එකට පලාතම එළිය උනා..
…….

ෂෙරීනුයි පොඩි උන් දෙන්නයිත් බැස්සට පස්සෙ ආයි වාහනේ පාරට ගත්තෙ පොළවට චුට්ටක් විතර උඩින්.

"හිත හීලා නෑ....හරිම මුරන්ඩුයි තැන තැන ඇවිදිනවා....."

එක පාරෙන්ම මම බන්දුල විජේවීරගෙ ගෙ කරච්චලේ නවත්තල දැම්ම..

අඹ අච්චාරුවක රහ බලත්දි මීපැණි දැක්කත් තිත්තයිනෙ.

ඇත්තටම එදා මට සතුටු දවසක්. ඒ මගේ එකම නංගිගෙ වෙඩින් එක නිසා. ඒත් ඊට එහා ගිය තවත් අමුතු සතුටකින් හිත පිරිලද?

සමහර ප්‍රශ්ණ වලට උත්තර හොයනවට වඩා, ප්‍රශ්ණෙ ඒ විදිහට තියා ඉන්න එක වැඩිය හොඳයි.

----------------


සමාවෙන්න, ඉතුරු ටික වසන්තයට....


දෙවැනි කොටස