අළුත් අවුරුද්දේ සාංකාව...!

අම්මෙ කොහොමද?

අනේ...මගෙ ලොකු පුතේ..ඔයාටයි දුවටයි පුතාලටයි සියළු පැතුම් ඉටුවෙන, කිරියෙන් පැණියෙන් උතුරන, වැඩි වැඩියෙන ලැබෙන සුභම සුභ වාසනාවන්ත අළුත් අවුරුද්දක් වේවා...

මගේ ප්‍රශ්ණය අහල ඉවරවෙන්නත් කලින් අම්මගෙ ආදරය පිරිච්චි වචන ගලාගෙන ආව.

අම්මටත් එසේම වේවා..!  අම්මගෙ දීර්ඝ ආශීර්වාදයෙන් පස්සෙ මමත් හැමෝටම කියන කෙටි වාක්‍යෙම්ම උත්තර දුන්න.

අම්ම කිරිබත් කාල වැඩ අල්ලල ඉවරද..?

ඔව් ලොකු පුතේ, මම කිරි උතුරවල, පහන් පත්තු කරල, ඕගොල්ලො ඔක්කොටම සුභ පතල, සියළු දෙවි රැක වරණ ආරස්සාව පතල, කිරිබතුත් කාල, වැඩ අල්ලල ඉවරයි..

අම්ම මොනවද හැදුවෙ..?

මම කිරිබතුයි කොකිස් ටිකකුයි හැදුව. තාත්ත පෙරේද  ෂෙල්ටන් කඩෙන් කැවුමුයි, මුංගුලියි කෙසෙල් ඇවරියකුයි, කේක් එහෙකුයි ගෙනත් දුන්න. මට ඔය හැටි හදන්න බෑනෙ ලොකු පුතේ දැන්..

නියමයිනෙ..කොහොමද කැවුම් එහෙම රහද ඉතින්..?

අනේ මම දන්නෙ නෑ පුතේ, මට ගැස්ට්‍රයිටීස් හින්ද ඕව කන්න බෑනෙ, මම ඉතින් කිරිබත් කෑල්ලක් විතරයි කෑවෙ..

එතකොට තාත්ත..?

තාත්ත ඊයෙ සිරීපාදෙ ගියා. සනීප නැතිවෙච්චි නිසා ගිය අවුරුද්දෙත් වඳින්න බැරි උනා කියල, උදේම පිටත් උනා. මට යන්න බෑනෙ පුතේ.. අලුත් අවුරුද්දෙ ගේ පාළු කරන්නත් බෑ, අනික ගියා කියල මට ඕවයෙ නගින්න හය්යත් නෑනෙ දැන්.

එතකොට අම්ම මොනාද කරන්නෙ..?

මට ඉතින් දැන් නංගි කතා කරා, චූටි පුතා කතා කරා. දැන් ඔයා කතා කරනව. රෑට පොඩී එයි මං හිතන්නෙ!

ඇගේ හඬේ සතුට සහ බලාපොරොත්තුව පිරිල..

ඊට කලිං..?

මම ඉතින් පුටුවක් උඩට වෙලා ඔහේ නිකං බලාගෙන හිටිය..

අම්මයි මමයි පුතයි 2009 මැයි මාසෙදි.

දරුවො හතරදෙනෙක් හදන්න ජීවිතේම දියකරපු, මාස ගණනකට සැරයක් ගෙදරට එන සැමියෙක් හිමි බිරිඳක් විදිහට තම ගෞරවය උපරිම්යෙම්ම රැක ගත්තු, අහක යන බත් උලත් වේලල අග්ගලාවක් හරි හදල හැම සතයකටම වටිනාකමක් දීපු, යට ඇඳුමෙ ඉඳන් හෝදල මැදල අපිව ඉස්කෝලෙ යවපු, අපි කරපු හැම වැරදි වැඩකටකම ගුරුවරුන්ගෙන්, අසල්වැසියන්ගෙන් කෝටියක් බැනුම් අහපු, අපේ වැරදි හින්දම  නිතර තෙමුනු  ඇස් දෙකක් තිබ්බ, අපිට හෙවනක්, සරණක් සිසිලක් හදන මහා ගහක් වෙච්චි, ආදරණීය අහිංසහක ජීවිතය...

අම්ම...

දරුවො රට රාජ්ජවල සතුටෙන් උන්ගෙ පවුල්වල ඈයෝ එක්ක අවුරුද්දට තුටුවෙත්දි, ගෙදර තනියමම පහණක් දල්වල, හැඩට ඇරපු කෑම මේසෙන් කිරිබත් කෑල්ලක් විතරක් යන්තන් කාල, දරුවන්ගෙ ඇමතුමකින් විතරක් සැනසෙන, දීම මිස ලැබීම ගැන හාංකවිසියක් නොසිතන අම්ම..

අම්මෙ,

හත් අවුරුද්දකින් අම්මට බුලත් අතක් දීල වඳින්න නොආවට, පහුගිය හත් අවුරුද්දටම අපි අම්මගෙ අතින් කිරිබත් කෑල්ලක් කවාගන්න හිටියෙ නොහිටියට, අද අපි සමාජෙ කෙලින් කටින් ඉන්නව දැකල, අපේ දරු මුණුපුරන් සුන්දරව වැඩෙනව දැකල විඳින සතුට අපි නැති ඒ දුකට ඉහලින් මහ විසාලෙට උඹ විඳිනව  කියල මම දන්නව..

ඒත්...... ඉර මොනතරම් බැබලුනත් හඳ වගේ  සිසිලක් නැති හින්ද, දරුවො මොන රජවරු උනත් උන්ට බත් කටක් කවන එන තරන් සතුටක් අම්මෙකුට තවත් නැති බව දන්න හින්ද, ලබන අවුරුද්දෙවත් එකට කිරිබත් කෑල්ලක් කන්න පොඩි උන් එක්ක එනකල් උඹ සනීපෙන් සන්තොසෙන් ඉඳින් අම්මේ..

ලොකුපුතා...