ආදරණීය වික්ටෝරියා

පළමු කියැවීම - 2014 නොවැම්බර් 19

ආදරණීය වික්ටෝරියා කියවන්න ගත්ත. තාම පරිච්ඡේද දෙකයි ඉවර. රෑට ගෙදර ගිහින් ඉතුරු ටික බලන්නෙ. හැබැයි මුල ටිකක් අවුල් වගේ. යන්නෙ පැයට මයිල් හැටේ වේගෙට.

අන්දිරිස් කොළඹ එනව ජීවිතකාලෙම හම්බු කොරපු සල්ලි යාලුවෙක් ගාව තියල ( ඒකට හේතුව පස්සෙ මතුවෙයිද? ). පානදුරේ ගෙදර වැඩ අස්සෙ බොන්නෙ බෙලිමල්, රණවරා! නැදුන් මිල්ල ගස් මතුගම පැත්තෙ කැලෑ වලින් කපනවලු! අච්චර ලොකු අරක්කු ව්‍යපාරෙ කරන ඩබල ඔය තරම් සෙනගක් ඉන්න ව්‍යාපාරයක් පාලනයට ගිණුම් මිණුම් තියාගත්තෙ කොහෙද කොහොමද!

මේක අර "මාගම් සෝලිය" වගේ අධියථාර්ථවාදී හිතළුවක් උනානම් ගානක් නෑ, ඒත් එහෙමම නොවෙන එකේ...!

අනේ මන්ද, බලමු පොත කියල ඉවරවෙනකොට ප්‍රශ්ණ වැඩි වෙයිද නැත්තං මේ ටිකවත් විසඳෙයිද කියල!

දෙවැනි කියැවීම - නොවැම්බර් 20

මම මාගම් සෝළිය කියවූයේ එය ගැන පූර්ව කියැවීම් වලින් තොරවය. එනිසාදෝ එහි ඉතිහාසය ගැන තාක්ෂනික කරුණු නොසොයා මොහාන් මවා තිබූ මයා යථාර්ථයේ කිමිදෙමින් ඉතිහාසයේ ඛේදවාචකයක්, ඓතිහාසික පරාජයක් ගැන වික්ටෝරියානු සදාචාරයට පෙර පැවති සිංහලයාගේ වැරදීම් සහ අඩුපාඩු ගැන පෙනෙන මානයට එහා ගොස් කියා තිබූ අපූර්වත්වය විඳින්නට හැකිවිය.

නමුත් ආදාරණීය වික්ටෝරියා කියැවීමට පෙර ඒ ගැන නොයෙකුත් දෙනා කල අගයකිරීම්, ඔසවාතැබීම් මතින් නිසා, පොත කියැවීමට පටන්ගත් මොහොතේ පටන් යටි සිත සොයා ගත්තේ කතුවරයට වැරදී තිබූ තැන් පමණි.

නමුත් පොත අග වනවිට තත්වය වෙනස් වෙමින්, කතුවරයා මායාව මතින් ලාංකික දේශපාලනයේ පසුකාලීන නියමුවන්ගේ ආරම්භයත්, ඔවුන්ගේ ගන්ධබ්බ ඇවතුම් සහ පැවතුම් පිළිබඳවත්, සදාචාරයන් දෙකක් අතර දෝළනය වූ ආශාවන් සහ හැඳීමුත් කදිමට නිරූපණය කර තිබෙනු දුටුවෙමි.

මෙහි රේන්දරාළලා ගැන හෝ රේල්පාර නිමැවීම ගැන වූ කරුණු සහ වඩු කර්මාන්තය ගැන ඔහු සෑහෙන දුරට හැදෑරීමක් කල බව පෙනෙතත් අඩුපාඩු එමට වූ බව නොකියා බැරිය. නමුත් ඔහු සිය කෘතියෙන් පෙන්වන, එදා පන්තිය වෙනස් කල මිනිසුන්ගේ අර්බුධය පිළිබඳ කියැවීම විඳින්නට භාධාවක් කරගත යුතු නැතයි යෝජනා කරමි.

අවසානයේ දිගු කතාවක් කෙටියෙන් කියන්නේනම්, ආදරණීය වික්ටෝරියා තුලින් මා එදා තම රටට පැමිණි සංස්කෘතියෙන් සහ අර්ථ ක්‍රමයෙන් වෙනස් වූ මිනිසුන්ගේ කතාව පමණක් නොව මෙදා තම රටින් බැහැරව වෙනස් අර්ථ ක්‍රමයක් සහ සංස්කෘතියක් සහිත දේශයන්ට සංක්‍රමණය වූ මිනිසුන්ගේ කතාවද කියැවීමි!