පොඩි උන්ගේ ලොකු කතා..!

මේ දවස්වල හැම තැනම දේශපාළන ලිපි. ඒව කියවලම එපා වෙලා නිසා මම හිතුව අපේ පොඩි උන්ගෙ රස කතා ටිකක් ලියන්න කියන්න කියල.

මේ පොඩි අයගෙ කතා බ්ලොග් වල දානවට අපේ හාමිනේ මනාපත් නෑ. ඒත් ඉතින්, වෙනසකටත් එක්කත් කියල ලිව්ව.

මීට කලින් අපේ සිංහ බාහුගේ සිංහබාහුගෙ සිංහ ටෝක් කියවල නැත්තන්, ඉස්සෙල්ල මේව බලල එන්න.

සිංහ බාහුගේ සිංහ ටෝක්!

 

පුතා තාත්තාට පැම්පර් ඇන්දවූ හැටි!

 

පොඩි "පොඩි" වංචා

මේක අපේ ලොකුපුතා ලොකුබාහු පොඩි කාලෙ වෙච්චි සිද්ධියක්.

එතකොට කොළුවට වයස අවුරුදු තුනක් විතර ඇති.

ඒ කාලෙ උදේට එයාට කවන වෙලාවට තමයි අපේ කම්පවුන් එකේ කුණු ගෙනියන ට්‍රක් එක එන්නෙ. ඒ කහපාට ට්‍රක් එකෙන් බහින් කහ ඇඳපු මිනිස්සු දෙන්න අර කුණු දාන යකඩ බක්කිය තල්ලු කරල ට්‍රක් එක ගාවට ගෙනිහින් අමුනල, ඉන්පස්සෙ ඒක උස්සල ඇතුලට දාල, ආයි බක්කිය බාන ඔපරේෂන් එක මිනිහ හැමදාම බලන් ඉන්නව.

ලඟ ඉන්න කෙනෙකුට අපුලක් උනාට ජනේලෙන් බලන් ඉන්න අවුරුදු තුනක පැට්ටෙක්ට ඔය  වැඩේ මහ ලොකු දෙයක්. ඒ නිසා කම්පවුන් එකේ කුණු බක්කි තියෙන තැන් තුනටම ගිහින් ඒ මිනිස්සු ඒ වැඩේ කරනලකල් පොඩ්ඩ ජනේලෙ ගාවින් හෙල්ලෙන්නෙ නෑ.

පොඩි උන් කන්න හොරයි කියල දන්නවනෙ. අපේ ඈයොත් එහෙමම තමා. ඒ හින්ද පොඩ්ඩ ඕක බලන් ඉන්න අතරෙ එයාව බලාගන්න කෙනා කොල්ලට උදේ කෑම පිඟාන ගිල්ලවනව, මිනිහට නොතේරෙන්නම.

හැමදාම උදේ 8.30 විතර එන ඔය ට්‍රක් එක දවසක් මෙන්න 8 විතර ඇවිත්. සද්දෙ ඇහිච්චි ගමන් පොඩ්ඩ දිව්වලු ජනේලෙ ගාවට. ඉන් පස්සෙ මහ හය්යෙන් කෑ ගහනවලු මෙහෙම.

ඇන්ටී.... අන්න කුණු  තක් එක ඇවිල්ලා.....ඉක්මනට බබාගෙ බයි එක ගේන්න කවන්න...


බැලුවහම ඇන්ටි හිතුවට පොඩි උන් රැවටිල ඉන්නෙ කියල, ඇත්තටම රැවටිල ඉන්නෙ ඇන්ටිම තමයි කියලයි අපේ හාමිනේ මට පස්සෙ කිව්වෙ.

..............................................................................

දෙවනි සිද්ධිය...මේක උනේ මෑතකදි.

අපේ පොඩි පුතාව නර්සරියෙන් ප්‍රයිමරි එහෙකට දාන්න ඉන්ටර්වීව් එහෙකට එක්ක යනව.

වාහනේ ඉන්නෙ මමයි ලොකුපුතයි, පොඩි පැංචයි, හාමිනෙයි.

පාරට බැස්ස විතරයි සුපුරුදු විදියට ඔන්න ලොකු පුතාගෙ ප්‍රශ්ණ ඇසීමේ වැඩසටහන පටන්ගත්ත.

පුතා; තාත්තෙ ඇයි මල්ලිව අලුත් ඉස්කෝලෙකට දාන්නෙ?

මම; ඉගෙන ගන්න

පුතා; ඉතින් එයා මේ ඉස්කෝලෙත් ඉගෙන ගන්නෙ

මම; ඒ උනාට මේකෙ එයාට ඔයිට වඩා දේවල් උගන්නන්නෙ නෑනෙ. ඒ නිසා ලොකු ඉස්කෝලෙට දානව.

පුතා; ඉතින් එයාගෙ යාළුවො ඔක්කොම ඉන්නෙ මේකෙනෙ.

මම; එයා පුරුදුවෙයි අළුත් යාළුවන්ට.

පුතා; ඉතින් මල්ලිට මුලිම්ම උගන්නපු ඉස්කෝලෙ දාල යන එක පව්නෙ තාත්තෙ.

මම; ඔව්, ඒක තමයි එයාට අකුරු හෝඩිය කියල දුන්නෙ. එහෙම කියල ඒ ඉස්කෝලෙම හැමදාම හිටියොත් එයා දන්නෙ හෝඩිය විතරයි. ඉතින් එයාට කවදාවත් උගත් ලොකු මනුස්සයෙක් වෙන්න බෑ. වෙන්නෙ හෝඩිය විතරක් දන්න මෝඩයෙක්. එහෙම උනාම අපිට, එයාට වගේම ඒ ඉස්කෝලෙටත් වෙන්නෙ ලොකු වැරැද්දක්. ඒ නිසා එයා එතනින් එහාට යන්න වෙනව තව ඉගෙනගන්න.

පුතා; ඉතින් මල්ලි අලුත් ඉස්කෝලෙ ඉගෙනගත්තෙ නැත්තන්?

මම; එතකොට අම්මයි මමයි බලල එයාට උදව් කරල, සැර කරන්න ඕන උනොත් ඒකත් කරල එයාට ඉගෙන ගන්න උනන්දු කරනව.

පුතා; අම්මයි තාත්තයි එයාව උනන්දු නොකරොත්?

මම; පුතේ, අම්මල තාත්තල, ගුරුවරු, බලන්නෙ නැතුව අත්හැරල දැම්මොත් කිසිම ළමයෙක් හොඳ ළමයෙක් වෙන්නෙ නෑ. අම්මලගෙ තාත්තලගෙ වගකීම එයා ඉන්න ඉස්කෝලෙ හරි නැත්තන් වැරැද්ද හොයල බලල, අවශ්‍යනම් ඉස්කෝලෙ මාරු කරල දෙන්න ඕනෙ.  නැතුව ළමයින්ව ඉස්කෝලෙකට දාල, එතනින් පස්සෙ ඉතුරුටික දරුවටම තනියෙන් කරගන්න කියල  අම්මල තාත්තල  ඒ අයගෙ වගකීම පැහැර හැරැල, පස්සෙ ළමය නරක් වෙලා කියල දොස් කිව්වට හරියන්නෙ නෑ පුතේ.

බිරිඳ; ඇති ඇති, පොඩි එකාට ඔය ඡන්ද කතා තේරෙන්නෙ නෑ..!