අරාබියෙ හැදෙන අපේ පන්සල

බුදු පිලිමයක් තියා වෙසක් කාර්ඩ් එකක් එවන්න බැරි, කතෝලික නොවන වෙන කිසිම ආගමක කෙනෙක්ගෙන් වතුර උගුරක් බොන්න අකැප ආගමක් අදහන මිනිසුන් ඉන්න රටක පන්සලක්!

ඇන ගිලින්න හිතෙන තරං අපේ උං දුක් වගේම තව කොටසක් ජීවිතේ කවදාවත් නොවින්ද සැපත් විඳින මේ අරාබියෙ පන්සලක්!



ඇත්තටම මේක එක්තරා හීනයක්.

මන් දන්න තරමින් නං ප්රජාතන්ත්රවාදී පාලනයක් සමඟ නාමික රජෙක් ඉන්න කුවේටයෙවත්, ලෝකෙ නැති හැම දේම තීන එමිරේටයෙ වත් මේ වගේ තැනක් නැහැ ( මං වැරදිනං නිවැරදි කරන්න )

මෙතන පන්සලක් කිව්වට පන්සලක්ම නෙමෙයි. මේක හරියට මනමාලි නැති මඟුල් ගේ වගේ හැමදේම තීන, ඒත් හාමුරුනමක් විතරක් නැති පන්සලක්.





මෙහෙ තීන තත්වෙ අනුව හාමුදුරුනමක් ගෙනල්ල දීර්ඝකාලීනව වඩා හින්දුවාගෙන අවශ්ය පහසුකම් දෙන්න මාරුයි. මොකද මාස තුනක වඩා දිගට ඉන්න වීස දෙන්නෙ රැකියාවක් කරන අයෙකුට විතරක් නිසා.

ඒකට තීන එකම විකල්පය පන්සල රාජ්ය නොවෙන ආගමික ආයතනය්ක් හැටියට ලියා පදිංචි කරගෙන ඒ යටතෙ වීස ගන්න එක උනත්, ඒකට විශාල වියදමක් වගේම මහ කාලයක් ( රජයෙ ආයතනවලට පන්සල ගැන හා එහි ක්රියා කාරීත්වය, අනාගත බලපෑම ආදිය විමර්ශනය කිරීමට) අවශ්ය නිසා ඒ ගැන හිතන්න තරන් බහුතරයක් දායකයො ගෙවල්වල මෙහෙකාරකම් කරන අහින්සක ගෑනු උදවිය වෙච්චි මේ පන්සලේ ඇත්තො පොඩි වැඩියි.




ඔය උඩ පින්තූරෙ ඉන්නෙ මේ "පන්සලේ" නිර්මාතෘ (වෘත්තියෙන් වඩු කාර්මිකයෙක්, කැපවීම නිසාම දැන් වැඩ මූලිකයෙක් හැටියට උසස් වෙලා කාගෙත් හිත දිනාගෙන ඉන්න ) සුමිත් ගුණසේකර මහත්මය.

තමංගෙ හිතේ කාලයක් පුරාවට ඇතිවෙලා තිබ්බ හීනෙ තව යාලුවො කිහිපදෙනෙක් එක්ක එකතුවෙලා හැබෑ කරගත්තු මේ පුංචි මිනිහ මෙහෙ ගොඩ දෙනෙකුට ලොකු සේවයක් වගේම පාඩමක් කියල දුන්නයි කියලයි මට හිතෙන්නෙ.

තමංගෙ සල්ලි වලින් වැඩේට හරියන තැනක් කුලියට අරං ( ඒක තමයි අමාරුම වැඩේ, මොකද මෙහෙ අරාබියො ලේසියයකට එහෙම දේකට තැනක් දෙන්නෙ නැති නිසා ) අවදානම අරගෙන අදාල ලොකු තැන්වල ඉන්න්න ලොක්කො ගාව වැඩ කරන පොඩ්ඩො අල්ලං ඒ මාර්ගෙන් අවසර ඇතුව මුලින්ම පිළිම වහන්සෙ නමක් වඩම්මල, රෑට වැඩ ඇරිල ඇවිත් ශොට් එකක් දාල නිදා ගන්න තීන වෙලාවෙ රොටියක් කාල නිදි නැතුව මහ රෑ පුරා විඳපු වෙහෙසක ප්රතිඵලය තමයි මේ තීන්නෙ.



ආගම් ප්රචාරයට යුරෝපෙ වටේම යන්න ඕනි තරං හාමුදුරුවරු හිටියත් මේ සුනාපරන්තයට වඩින්න හිමි කෙනෙක් හොයා ගන්න ලේසි වෙන එකක් නෑ. ඒත් ඉස්සරහට වීසත් ලැබිල අපිට බණ පදයක් දෙසල රොටියක් කාල වේල පිරිමහගන්න පුලුහන් හිමිනමකුත් ලැබිල මේ පන්සල නියම වැලි කාන්තාරෙ තනි වෙලා ඉන්න අපිට සැබෑවටම කෙම්බිමක් වේවා කියල පතනව.


ප/ලි.
මේ පන්සල පටං අරන් ටික දවසකට පස්සෙ මේ වගේ තවත් දෙකක්ම පටං අරං. ඒත් ඒව නිකං මහල් නිවාසයක ගෙයක් අස්සෙ තීන බුදු ගෙයකට වඩා නෑ කියල යි ගියපු අය කිව්වෙ. කොහොම උනත් කොළඹ නගරෙටත් වඩා පොඩි මේ බහරේන් වල ඉන්න 12000ක් ලාංකිකයන්ට පන්සල් මහගොඩක්! හරියට කෙරෙනවනං ඉතින් කොච්චර දෙයක්ද, නිකං හතුවගේ වෙලා වෙලා ආගමත් සවුත්තු නොකර?