හැඳිමිටේ නුවණ... feminist logic

අපේ කට කහන එකා අලුත් පෝස්ට් එකක් දාලනෙ. ඒ පෝස්ට් එකේ මුල කෑල්ල ඌ මූණු පොතේ දාපුවම මම එතන දපු කම්නෙට් එකයි, තවත් වයිෆ් කතා කීපයකුයි එකතු කරල මාත් පෝස්ට් කට්ටක් තලා ගන්නයි බැලුවෙ.

මේ ලඟදි දවසක මමයි තව ගේ ගාව ඉන්න යාළුවෙකුයි රෑ අටට විතර අපේ ගෙවල් වල ඉඳල කිලෝමීටර් 120 විතර ඈත තියෙන ෆුජෙයිර කියන සිටි එකට යන්න පිටත් උනා මගෙ යාලුවගෙ පොඩි වැඩකට. අපේ ප්ලෑන් එක තිබ්බෙ ගිහින් එහෙමම අනික් අතට එන්න මොකද පහුවෙනිදත් වැඩ නිසා.

දැන් ඔන්න ගමනෙ කිලෝමීටර් තිහක් විතර ගියාම යාළුවට එනව කෝල් එකක්.

මට ඇහෙන්නෙ ඌ කතා කරන ටික විතරයි.

නෑ ඉන්දිකගෙ කා එකේ යන්නෙ, අපි ගිහින් අනික් පැත්තට එනව.

අපි කාල එන්නං, ඕගොල්ලො කාල නිදියගන්න.

පිස්සුද අනේ අපි එනකොට දොළහ විතර වෙයි.

පිස්සුද! පොඩි උන් බඩගින්නෙනෙ, ඒගොල්ලොන්ටත් තීන දෙයක් කන්න දීල ඔයා නිදා ගන්න.

ඔයා දැන් කියන්නෙ ඔයා ගාව හෙන්ඩුව තීනව, මම රෑ දොළහට අලියෙක් ගේන්න ඕන කියලද තකහනියෙ? විකාර කතා නොකිය පහල කඩෙන් ගිහින් පාන් දෙකක් ගෙනත් කාල නිදා ගන්න.

බීප්...


වෙලා තීන්නෙ මේකයි. මේ කිලෝමීටර් 120 ගිහින් ආයි 120 එන්න තීන මිනිහට හාමිනේ කියල එයා රස මස් හොද්දක් හැදුවය, ඒ හින්ද රෑට ළමයින්ටයි ජෝඩුවටයි කන්න එනකොට සුපර් මාකට් එකෙන් ෆ්‍රෙන්ච් ස්ටික් පාන් පොළු ගේන්නය කියල.



......................................................



මේක උනේ මගෙ තව යාළුවෙක් සහ උගෙ හාමිනෙත් එක්ක කාරෙකේ යනකොට.

මේ කියන නෝන මහත්තය කීප සැරයක්ම ඩ්‍රයිවින් ටෙස්ට් එකට ගිහින් ෆේල් වෙලා ඉන්න, තවත් ටෙස්ට් වලට යන්න ඉගෙන ගනිමින් ඉන්න කෙනෙක්. කොටිම්ම වාහන ගැන මෙලෝ හසරක් නොදන්න කෙනෙක් එහෙම නෙමෙයි.

ඔන්න අපි තුන්දෙනා රෑ පානෙ එනව සාජ ඉන්ඩස්ට්‍රියල් ඒරියා එක පැත්තෙ හයිවේ එකක් දිගේ. ඒ එනකොට අර නෝන මහත්තය එකපාරම,

අනේ සහන්, අර බලන්න ෂෝක් ලයිට් එකක් කාගෙ හරි වාහෙනේකින් වැටිලද කොහෙද. අපරාදෙ කවුරු හරි අරගෙන යයි.

කියල කිව්ව.

අපි දෙන්නම ටක් ගාල පෙන්නපු පැත්ත බැලුව මොකද්ද මේ කියන පාරෙ දාල ගිය ලොකු ලයිට් එක කියල බලන්න.

මෙන්න මේ වගේ දර්ශනයක් තමයි පින්වතුනි කරුමෙට අපි දැක්කෙ.

 .

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.....................................................

මේක උනේ මටමයි.

අපේ පුතාත් ඩුබායි කොන්සල් කාර්‍යාලෙ තියෙන දහම් පාසැලේ ශිෂ්‍යෙක්. එතන ඉඩ මදි හින්ද පන්ති තියෙන්නෙ ලොකු ළමයින්ට උඅදේ වරුවෙ, පොඩි දරුවොන්ට හවස. අපේ බාහු යන්නෙ හවස පන්තියට. අපි එක්ක ඉඳ හිට දහම් පාසැලේ උගන්නන, හාමිනේගෙ අසල්වැසි මිතුරියකුයි එයාගෙ පුතත් යනව. හැබැයි එහෙම ඒ අයත් එනවනම් කලින් කෝල් කරල කියනව ඒගොල්ලත් එනව කියල.

ලඟදි සිකුරාද දවසක උදේ අර කියපු ගුරු මිතුරියගෙන් ඇමතුමක් ආව. දෙන්න හායි හූයි ගාල, කෙකර නඟල කැකිරි පලල ඔන්න පැය භාගෙකට විතර පස්සෙ කෝල් එක ඉවර උනා.

අද තරින්දිල පුතාව එක්ක එනනං කිව්ව හවසට.

හවහ ට්‍රිප් එක නැති වෙච්චි සතුටෙම්ම මාත් ඉතින් හා කියල නිකං උන්න.

ඔන්න පුරුදු වෙලාවටම මායි පුතයි දහම් පාසැල් යන්න පිටත් උනා. සාජ ඩුබායි හයිවේ එකටත් දාගත්තට පස්සෙ ( අල් වාද ස්ට්‍රීට් ) මෙන්න එනව කෝල් එකක්.

ඔයා අරගොල්ලොන්ව ගත්තෙ නැද්ද?

හාමිනේ කලබලෙන් අහනව!

කාවද?
 
තරින්දිව?
 
නෑ, ඒ ගොල්ලො අපි එක්ක එනව කිව්වෙ නෑනෙ!
 
මොකද නැත්තෙ මන් කිව්වෙ අනේ..

ඒ පාර සද්දෙත් ටිකක් උච්චයි.
 
ඔයා කිව්වෙ හවසට පුතා අපි එක්ක එනව කියලනෙ කිව්වෙ!
 
හරි ඉතින්, ඒ එයා අපි එක්ක යන හින්දනෙ හවසට ඒ ගොල්ලො එක්කෙ එනව කිව්වෙ..

පොඩි එකා උන්නු නිසා කුණුහරුප නොකිය ඊලඟ ඉන්ටචේන්ජ් එකෙන් හරෝගෙන ආයි ආව ගේ පැත්තට.

ප/ලි.

වෙන අවුරුදුවල 26 වෙනිදට මම ලිව්වෙ සුනාමි මතක. ඒත් මේ පාර ඒ ගැන නොලිය ඉන්න හිතුවෙ හේතු ගොඩක් නිසා. එක හේතුවක් තමයි , මේ වගේම දීර්ඝ සති අන්තෙක, නත්තලට පසුදා ආ පෝය දා සුනාමි ආපු එක.