රොන් කොෆ්මන් නොකී පාඩම! lesson from Ron Kaufman's event

කතාවක් කියනකොට කෙලින්ම කතාව නොකිය පඳුර වටේ තලල පස්සෙ කතාවට බහින එකේ රසය ( සහ පඳුර වටේ තලනවා යන වචනය ) මම දැක්කෙ ඔබාම ( ඔබ්සවර් මයා) ගෙ පෝස්ට් වල. ඉන් පස්සෙ හැලප කඩේ.

ඉතින් මාත් ඒක ටිකක් ට්‍රයි කරන්න හිතුව ( ඒ උනාට ඒක්නෙ කතාව ටිකක් දික් උනා ).

ලංකාවට ධනාත්මක චින්තනය, මිනිස් සිතේ හාස්කම් වගේ විෂයයන් අර අරුණි නෝනගෙ තාත්තල හඳුන්වල දුන්නට පස්සෙ ඒවගෙ ඇඩ්වාන්ස් වර්ශන් වෙච්ච NLP එව්ව මෙව්ව ගෙනාවෙ සෙන්සෙයි ලංකා කියන සමාගම. ඔය සෙන්සෙයි එකේ නිර්මාතෘ සහ හිමිකරු ඔමාර් ඛාන්.

මේක ඩුබායි මූලස්ථානය කරගත්තු රටවල් ගානක තිබ්බ එකක්. ඕකෙ ලොක්ක ඔමාර් කියන්නෙ කළමණාකරන සහ අළෙවිකරන උපදේශකයෙක්. මිනිහ පකිස්ථානු සම්භවයක් ඇති ඇමරිකානුවෙක්. ඇත්තටම අළෙවිකරනය ගැන ප්‍රායොගික උදාහරණයක්. එයාගෙ අළෙවිකරන පාඨමාලාවෙ එක සබ්ජෙක්ට් එකක් තමයි  sell yourself first...

මිනිහ ඒකට උපරිම දස්සය කියල මට තේරුනේ එයාගෙ බිරින්දැ දැක්කම. ඔමාර්ගෙ දේශනවල සහකාරිය වෙච්චි මේ උගත් නෝන බොහොම ලස්සන ඇඟපතක් තිබ්බ, රූමත් තරුණ ක්‍රිස්තියානි ආගමික සුදු ජාතික කාන්තාවක්. ඒත් ඔමාර් කියන්නෙ මුස්ලිම් ජාතික, මහ විසාල අර මිචලින් බබා වගේ පෙනුම ඇති, අර ළමයට වඩා අවුරුදු පාළහක්විතර වයස ( පෙණුමට ) උන්දෙක්. ඉතින් මිනිහගෙ තමාව අළෙවිකරගැනීමේ දස්කම කොයිතරම්ද කියල හිතා ගන්න පුළුවන්නෙ.

ඊළඟට ඔය සෙන්සෙ එකේ ඒ කාලෙ ලංකාවෙ ලොක්කෙක් උන්න. මිනිහත් කළමණාකරන විෂේශඥයෙක්. ලංකාවෙ ප්‍රසද්ධ සමාගම් කිහිපයක ලොකු පුටු දරල තමයි එතෙනට ඇවිත් උන්නෙ. ඔය මනුස්සයගෙ ගෙදර උඩ තට්ටුවෙ මිනිහගෙ අළුත් තරුණ නොනිළ බිරිය ඉන්නකොට, ඒ ගෙදරම යට තතට්ටුවෙ ෆෝටි පැනපු නියම නීත්‍යානුකූල නෝනයි ළමයි දෙන්නයිත් ඉන්නව. ඉතින් මීට වඩා හොඳ කළමණාකරුවෙක් ඉඳීද මේ තුන් ලෝකෙ?

ඉතින් ඔන්න ඔය කට්ටිය ලංකාවට විශේෂ දේශනයකට ගෙන්නපු කළමණාකරන උපදේශකය තමයි රොන් කොෆ්මන්. රොන් කියන ඇමරිකන් කාරය ඒ වෙනකොටත් ලෝකෙ ජනප්‍රිය, ජාත්‍යන්තර මට්ටමේ උපදේශකයෙක්. එහෙම මිනිහෙක් මයෙ හිතේ ඒ ආවෙ අර ඩේල් කානගී හැට ගනන්වල ආවට පස්සෙ.

ඒ නිසා මේ අයට ඕන උනා මේ වැඩේ ඉතාම ඉහලින් කරන්න. දේශනය තිබ්බෙ හිල්ටන් බෝල් රූම් එකේ. ගාණ එකෙකුට හත් අටදහක් විතර මට මතක විදියට. ඒ දවස්වල ලොකු ගාණක්. හැබැයි අවුලක් නෑ, මොකද ඒක හැඳින්වුනේ "price" හරි "cost" හරි කියල නෙමෙයි "investment" කියල. ඉතින් අර සුද්දගෙ නමටයි, "ඉන්වෙස්ට්මන්ට්" එකක් නිසයි ටිකට් විකුණගන්න අවුලක් වෙලා තිබ්බෙ නෑ.

මෙන්නම් මේ ස්ඛෝපභෝගී අන්තර්ජාතික දේශනය දේශකයගෙ ස්ටේජ් එකේ බැක් ඩ්‍රොප් එක ගහන්න භාරගත්තෙ අපේ ආයතනය. වැඩේ කෙරුනෙ නිකන් උනාට ඒකට කිව්වෙ සිල්වර් ස්පෝන්සර්ෂිප් කියල. මොකද ඒ බැක්ඩ්‍රොප් එකේ දෙපැත්තෙ අපේ නම ගහල ලංකාවෙ ඉහලම වෘත්තිකයන්ට පේන්න තියන නිසයි, ටී බ්‍රේක් එකේදි අපේ ඇඩ් එක නිකන් අර රැළටම පෙන්නන නිසයි, තව අපිට නිකං ටිකට් හතරක් ලැබෙන හින්දයි. ඒ කාලෙ මමත් මේ ක්ෂෙත්‍රයට නවකය. ඒ උනාට ලොක්ක බැක්ඩ්‍රොප් වැඩේ භාර දුන්නෙ මට.

ස්ටේජ් බැක්ඩ්‍රොප් එකක් කිව්වට් ලේසි නෑ වැඩේ. සයිස් එක දිග මීටර් 18, උස 4.8. ඒ කියන්නෙ අඩි 55 x 15 වගේ වෙන්නෙ. මේ යොධය ගහන්න තීන්නෙ හිල්ටන් බෝල් රූම් එක ඇතුලෙ. නිකම්ම නිකං සුදු එකක් නෙමෙයි ඒක දෙපැත්තෙ ස්පොන්සර්ලගෙ නම්, මැද ප්‍රොජෙක්ටර් එකට කොටුව තියල වටේ එක එක ලොකු රුවන් වැකි, පාට ගාල එහෙම. ඉතින් මේ ඔක්කොම එක්ක මේකව හිටවල සෙට් කරන හෝල් එක දෙන්නෙ ඉවෙන්ට් එකට කලින්දා රෑ එකොළහට පස්සෙ, මොකද එදා හවස වෙන පාටියක්.

ඉතින් අපිත් වැඩේ ලෙසටම ප්ලෑන් කරා. මොකද රෑ එකොළහට පටන් ගන්න ඔපරේෂන් එක ඉවර කරල, උදේ හත වෙනකොට එළියට යන්න ඕන, අටට ගෙස්ට්ල එන නිසා.

 මේක ගහන්න ප්ලෑන් කරේ MDF බෝර්ඩ් එක්ක ස්කැෆොල්ඩින්. ඉස්සෙල්ල අපේ ෆැක්ටරියෙ කොනක ගැහුව ස්කැෆොල්ඩින්. පස්සෙ ඒකෙ අර සයිස් එකට කපපු බෝර්ඩ් හයි කරල තව් විදල ඇන දාල ගානට සෙට් කරා. පස්සෙ ස්ටිකර් කාරයෙක් ගෙනල්ල මිනිහට කියල අවශ්‍ය අකුරු, චිත්‍ර, පාට අර බෝඩ් වල ගහල පස්සෙ ජොයින්ට් වලින් කපල, ඇන තව් ලඟට ඒ පාටම පොඩි කෑලි ලෑස්ති කරල, ඉවෙන්ට් එකකට දවසකට කලින් යාන්තං වැඩේ ඉවර කරල සෙට් එක ගැලෙව්ව.

දැන් තීනෙ යුද්ධෙ. ලොරි දෙකක පටෝපු බඩු එක්ක ඔන්න හිල්ටන් එකේ බෝල් රූම් ලෝඩින් බේ එක ගාව. 10.30 විතර වෙනකොට අපිට හෝල් එක හම්බ උනා.

ඊට කළිං එකම එක වතාවක්, ඒත් මේ බැක් ඩ්‍රොප් එක ගහන්න පුළුවන්ද කියල මනින්න, ගිහින් තිබ්බ එවකට ලංකාවෙ තිබ්බ සුපිරිම උත්සවශාලව ඇතුලෙ අපි.

කොල්ලො ටිකට මස් කොත්තු එහෙම අරන් දීල, කළින් ට්‍රේන් කරල තිබ්බ නිසා දඩ බඩ ගාල ගැහුව ස්කැෆොල්ඩින් සෙට් එක ලණු ඇදල, ලෙවල් බලල, ප්‍රොප්ස් ගහල කෙලින් කරා.

ඔන්න දැං බෝර්ඩ් ටිකත් එල්ලනව. ඔය අස්සෙ ලයිට් කාරයො උන්ගෙ එව්ව හයි කරනව, ප්‍රොජෙක්ටර් කාරයර්ට ටෙස්ට් කරන්න කියල "මල්ලි ඉකම්න් කරන්න බැරිද" කියනව.

ඔය ජර මර අස්සෙ අපී ලොක්කයි එයාගෙ නෝනයි ඇවිත් අපි ඉස්සරහ අනික් කොම්පැනි ලොක්කො සෙට් එකක් එක්ක පුරාජේරු කියෝනව.අරුන්ගෙ මුන්ගෙ හදිසියට වඩා ටෙන්ෂන් ඒකෙන්. මොකද වරදිනකොට කුණුහරුපයක්වත් කියාගන්නත් බෑ, යමක් අවුල් වෙලා වැරදිල මිනිහ දැක්කොත් ඉඳල වැඩකුත් නෑ.

ඉතින් ඔය සේරම අට මහ දෝස අස්සෙකොහොමහරි යාන්තං පාන්දර හතාමාර වෙනකොට ඔන්න සියල්ල අවසන්.

ඒ වෙනකොටත් පරක්කුයි පරක්කුයි කිය කිය උන්න සෙන්සෙ පොරවලුයි, උන්ගෙ ලස්සන ඉටිකිරිස් ගෑණු පරාණ් ටිකයිත් කොළ තියනව,  හැඩ දානව වැඩ කෝටියයි.

ඔය අස්සෙ තමා අටට කාලක් විතර තියෙද්දි හොටලේ චීෆ් ඉන්ජිනියර් කාරය පාත් උනේ. වැඩේ ඉස්සරහින් දැක්කම කොර උන පාරටද කොහෙද මිනිහ අමාරුවෙන් ඇවිදගෙන පිටිපස්සට යනව දැක්කට අපි ගණ ං නොගෙන යන්න බඩු පැක් කරනව.

ඒ අස්සෙ මෙන්න අපේ කොල්ලෙක් දුවන් ඇවිත්

"මහත්තය, අන්න අර හොටෙල් එකේ ඉන්ජිනියර් මහත්තයට වහාම එන කියනව" කිව්ව.

රෑ තිස්සෙ නිදි මරල, කොල්ලො එක්ක හරි හරියට වැඩ කරල අන්තිම මොහොතෙ මේ මොන මඟුලක්ද කියල මලත් අතේ දාන් ස්ටේජ් එක පස්සට යනකොට මෙන්න මිනිහ ඉන්නව රා බීපු නාලගිරියව කාපු ගිණි මකර වගේ!

“කෝ අයිසෙ මේ ස්කැෆෝල්ඩින් වල බේස් ප්ලේට්?”

අම්මට මහල තියෙන්නෙ! කලබලේට බේස් ප්ලේට් නොදානෙ ස්කැෆොල්ඩින් ගහල තියෙන්නෙ!

“ඔයා දන්නවද මේ කාප්ට් එක කීයක් වෙනවද කියල? මේක සික්ස් මිලියන් විතර වෙන කස්ටම් මේඩ් කාපට් එකක්. තමුසෙලගෙ මේ ස්කැෆෝල්ඩින් කකුල් වලින් මේකෙ හිල් හැදුනම මගෙත් රස්සව ගහල යනව”අරවද මේව කියල මේක මුලු හෝල් එක දෙක වෙන්න බුරනව.

මාත් අනං මනං කියන්න ගොත ගහනකොට,

"අයිසෙ මිස්ටර්, මෙතන තියෙන්නෙ විකල්ප දෙකයි. එක, වහාම මේ අට්ටාලෙ ගලෝනව. එහෙම නැත්තං ඩැමේජ් වෙන කාර්පට් එක තමුසෙලගෙ කොම්පැණියෙ වියදමින් දානව කියල ලියුමක් දෙනව. ඔය දෙකින් එකක් වෙනක්ල් මම මේ ඉවෙන්ට් එකට ගෙනාපු කිසි දෙයක් මෙතනින් හොල්ලන්න දෙන්නෙ නෑ"

මෙච්චර දවස් ගානක් මහන්සි වෙලා, ලොක්කගෙන්තු ලකුණු ටිකක් දාගන්න තිබ්බ චෑන්ස් එක ඇස් ඉස්සරහ පෝරකයක් වෙනකොට ඇත්තටම ඇස් වලට කඳුලු ආව.

දැන් ඉතින් මොකේද දන් වළඳන්නෙ කියල කල්පනා කරන්නත් විදියක් නෑ, අර මැනේජ්මන්ට් තියරි කාරයොයි, අනික් ඔක්කොම අටමගල් උස්සන් ආපු උනුයි එක්කො මගේ දිහා කෝචෝක් එකට බලනව, නැත්තං උන්ගෙ මෙලෝ රහක් නැති දේශනා දෙනව. ඒත් එකෙක් නෑ ගොඩ යන්න ක්‍රමයක් කියන්නෙ.

දැන් ඉවෙන්ට් එක පටන්ගන්න විනාඩි කීපයයි. මිනිස්සු එකා දෙන්න ඇවිත් වාඩි වෙලා, සින්දුත් දාල, මම මේ අස්සෙ මේක ලොක්කට කියන්න වචන හොයනව.

ඔන්න එතකොට තමයි මගේ පරණ දානයක් පළ දීල දෙය්යෙක් වගේ අපේ ඩ්‍රයිවර් මහත්තය අපි පරක්කු ඇයි කියල හොයන්න ඇතුලට ආවෙ.

කොල්ලො ටික මිනිහට සීන එක කියල. උන්ටත් ෆුල්ම අප්සට්. කතාව අහපු චන්න, ඩ්‍රයිවර් බුවා ගියා ස්කැෆෝල්ඩින් එක ලඟට.

“ඉන්දික මහත්තය මේ බටෙ දැනටම කාපර්ට් එක අස්සට බැහැල වගේ. ඒත් පොඩි අදහසක් තීනව අපි ට්‍රයි කරමුද?”

 කියල අහද්දි ඕන මකුළු දැලක එල්ලිල ගොඩ යන්න බලන් හිටපු මට මිනිහගෙ ක්‍රමේ දැනගන්නකල් ඉවැසිල්ලක් නැති උනා.

“මෙහෙමයි, අපි මේ ස්කැෆෝල්ඩින් එකේ ක්‍රොස් බාර් හයි වෙන තැනට ලොරියෙ ජැක් එක ගහ උස්සල යාන්තම් උඩ ආපු ගමන් මිලි හයේ විතර බෝර්ඩ් කෑල්ලක් රිංගවමු”

අදටත් "මෙන්න ඔයාගෙ පුතා" කියා රෝහලේදී ඇසූ කතාවට පසූ මා ඇසූ ප්‍රීතිමත්ම වචන ටික එය ලෙස සලකමි.

ඇමරිකාණු මහා උපදේශකයා හෝ මිනිහාගේ කිසිදු ගෝලයකුට මා වෙත ලබා නොදියහැකි පාඩමක් මොහොතකින් ඉගෙන ගනිමින්, ඒ අති සාර්ථක සහ ඉතා පහසු උත්තරයෙන් මගේ වෘත්තීය ගරුත්වය, ආයතනයේ ගරුත්වය රැකගෙන අප ඉන් පැය භාගයකට පසු එළියට ආවේ “ඕනෑම පොඩි මිනිහෙකු සතුව විසාල විසඳුම් තිබිය හැක" යන්න සිතේ ධාරණය කරගනිමිනි.

අප විසින් කරන ලද ඒ අනගි කාර්ය සහ අපගේ සහය අගයා පසුව සෙන්සේ කන්ඩායම එවන ලද ලිපියේ පිටපතක ලොක්කා තම අගය කිරීමේ සටහනක් දමා අප කණ්ඩායම කැඳවා කුඩා ස්තූතියකින් හා සංග්‍රහයකින් පසු මට දුන් විට එහි කොපියක් පවා නොතබා "Channa, it could be impossible without you!  යන්න සටහන් කර චන්නට දුන් විට එදා මා ගලවාගත් දෙවියා එය තෙත් වුන දෑසින් තුරුලු කරගනිද්දී අපි සම්පූර්ණ හේතුව මුල් වරට ලොක්කාට කීවෙමු. 

අටම්පහුරලාට අවමන් කරන ඉංජිනේරු මහත්තුරු මේ කතාවෙන්වත් යමක් හිතටගත්තොත්!

 picture taken from ;