සුභ දවස ගැන දැනගන්න කෙටි මගක්..

තාක්ෂනික අවුලක් නිසා දාපු පෝස්ට් එක අප්ඩේට් නෑ. ඒ නිසා මේ පාරෙන් එන්න.

සුභ දවසක්....විශේෂ දවසක්...!! A Party Day...!!!

සුභ දවසක්....අද විශේෂ දවසක්. ඒකට හේතු කිහිපයක්...!!!

පළවෙනි එක, කොල්ලො තුන් දෙනෙක් එක්ක හැදුනු, කන් විදපු මුත් අපේ පවුලෙ බාල කොල්ලා වෙච්චි, පුන්චි කාලෙ තරහ ගස්සන්න පූගොඩ පෙහෙකම්හලේ G ගොඩක් නොවුන Gවන්ති කියල කියාපු,  අපේ ආදරණීය ඉබ්බී නොහොත් මගේ එකම නංගිගෙ උපන්දිනේ අද.

 

ඊලඟට බ්ලොග් ලෝකෙ! මගේ බ්ලොග් ලෝකෙ මුල් ගුරු වෙච්චි, තම පහණින් පහන් සිය ගණනක් දැල්වූ, පුක යනු කුණුහරුපයක් නොවන බවත්, පාරෙ හමුවන කෙනෙකු නිසා රටක් ආගමක් වෙනස් කල බවත් මතක් කර දුන් "මහා බ්ලොග් කරු - හිටපු" කතන්දරකාරයාගේ උපන්දිනය වීම.

ඒ වගේම, මල් වැටෙන සෝස පාට බ්ලොග් වල දකින, මූණු පොතේ නිළ රැකියාවත්, පාර්ට් ටයිම් ගණකාධිකාරි ජොබක් කොළඹ ලොකු හෝටලයකත් කරන, තරු නොහොත් තාරක ඉඳිකැටියගෙ උපන්දිනයත් අද.

ඒ විතරක් නෙමෙයි,
ෂර්වුඩයෙ රොබින් වගේ කෙහෙල්කොටුවට පැනල කෙසෙල් ගස් පෙති ගාපු, හුරතලේට ඌරු පැටියෙක් හදාපු, පෙනුමෙන් නීළමහා යෝධය වගේ උනාට සිතින් සහ ක්රියාවෙන් චූටි මහත්තය වෙච්චි බුද්ධි ප්‍රසාද්ගෙත් උපන්දිනය අද

ඉවරද? නෑ තව තියෙනව.

කලක් බ්ලොග් පාඨකයන්ට ඇඬෙන්න ලියපු, තම ජීවිතේ සත්‍ය ආදර කතාව ප්‍රබන්ධයකට වඩා රසවත් වෙච්චි, උදව් කිරීම යුතුකමක් නොව වගකීමක් විදිහට ක්‍රියාවෙන්ම ඔප්පු කල, අද වනවිට බ්ලොග් යනු කුමක්දැයි නොදන්නා, දුකා නොහොත් සුභාෂ් ගුණවර්ධනගෙ විවාහ සංවත්සරය.

ඒ සුභ දේ වගේම ඔක්තෝබර් 27 මට වැදගත් තවත් එක් හේතුවක් නිසා.

මීට අවුරුදු විස්සකට කලින් අද වගේ දවසක තමයි මමයි, තව ගැටව් හත් අට දෙනෙක් එක්ක ගැටිස්සියො තුන් දෙනෙක්, එතෙක් මෙතෙක් මම ගිය දීර්ඝතම දුම්රිය ගමණ නිමා කරල යන්න එන්න කන්න බොන්න දෙය්යක් නැතුව කොළඹ හතේ බෞද්ධ මහා සම්මේලන රිය ගාලෙ ලිපක් බැඳල හරිශ්චන්දර නූඩ්ල්ස් වලට සෝයාමීට් දාල තම්බන් හොදි, මිරිස් ලුනු නැතුව තමබගෙන කාල, ජීව්තේ ගතකරපු දුෂ්කරම දවස් කිහිපයක් ඉවර කරල ගෙදර ගිය ඒ අමතක නොවෙන දවස.



නමුත් මේ අන්තිම කරුණට සතුට එක්ක මුසු වෙච්චි දුකකුත් තියෙනව!!

මූණු පොතේ නැතුව මේ අයට බ්ලොග් වලින් සුභ පතන්න හිතුවෙ, මේ අය හැමෝම මේ වෙනකොට බ්ලොග් අතෑහැරල මූණු පොතේ ගාල් උන්ත, අපි අමතක කරල නැති බවත් මතක් කරන්න.