අවඥාසහගතම සිනහවන් නොහොත් ගැහැණුන්ගේ හතර හිනා!

බඳින්න හොඳ නැති ගෑණු ගැන කියල තිබ්බ කලින් පෝස්ට් එකේ වත් නගා අහල තිබ්බනෙ ගෑණුන්ගෙ චපල හිත් මනින්නෙ කොහොමද කියල.

ඒ අස්සෙ මෙන්න දුකත් දාල ගෑණු ජාතිය ජරා ජාතිය කියල. ඒ මදිවට මෙයා නැන්දම්මල ජරා ජාතියක් කියල ලියල!

වැල යන අතටම මැස්ස තව ටිකක් දික් කරන්න හිතුවමත් නෙමෙයි, ඒත් එහෙම නැතුවමත් නෙමෙයි!

මට බමුණ කියපු අයට පොඩි තල්ලුවක් දෙනව නෙමෙයි, ඒත් ඉතින් හොඳ බමුණො කියපුව ගොඩක් බලං යනකොට ඇත්තනෙ. ඇත්තටම මේ බමුණො මොකද මෙච්චර ගෑණු එක්කම තරහ කියලත් හිතෙනේව වෙලාවකට.

මේ කතාව මට කිව්වෙ බමුණෙක් නොවුනත් හොඳ පඬියෙක් වෙච්චි අමරෙ අංකල් නොහොත් අමර හේවාමද්දුම මහතා. ඒ කවුද කියල දන්නෝ දනිති, නොදන්නෝ හොයා ගනිති.

මේක කියන්න නිමිත්ත උනේ අපි 2002දි යාපනේ ගිය ගමණක්.

සටන් විරාමෙ ගහල පාර ඇරල මාසයක් විතර ඇතුය්ලත් කාලෙදි අපිට විජමු මහත්තයගෙ අනුහසින් අධි සුඛෝපබෝගී සාම චාරිකාවක් යන්න ලැබුන උතුරට, ඒ කිව්වෙ යාපනයට.

බොහොම සුන්දර මතකයන් පිරිච්ච ඒ ගමණ ගැන වෙනම දවසක ලියන්නං.

ඔය ගමන ගිය බස් රථ දෙකෙන් අපි ගිය එකේ ඉස්සරහට වෙන්න හිටිය අමරෙ අංකලුයි තව පැන්ෂන් ගිය මහාධිකරන විනිසුරුවරු දෙන්නෙකුයි, මාව ගමනට පූට්ටු කරපු නාලකයි එයාගෙ නෝනයි, රියදුරයි.

කට්ටිය ඉස්සරහ මඟ සිරි බල බල කතා කර කර යනව. බොහොම රසවත් ශාස්ත්‍රීය විවාද, අතීත මතක සටහන් අතරෙ හෙමිං හෙමිං බස් එක අනුරාධපුරේ ඉඳං වවුනියාව පැත්තට ගාටනකොට මෙන්න බොලේ එකපාරටම පිටිපස්සෙං මහා හිනාවක් නිකං කිකිළියෙක් බිත්තරයක් දැම්ම වගේ!

පිටිපස්සෙ හිටියෙ තුන්ලොවට සුන්දර එතකොට අධිකරන අමාත්‍යංශෙ උපදේශක කාරියක් කරණ වයසක නෝන කෙනෙකුයි එයාගෙ තරුනයි කියල හිතං උන්න දුවයි ඒ දුවගෙ පොෂ් කියල හිතං උන්න සැමීයි ළමයි දෙන්නයි තව ඒ ජාතියෙම තුං හතර දෙනෙකුයි.

ඉතිං ඒ පැත්තෙම උන්නෙ එකම පිරිමියෙක් නිසා හිනාව කාගෙන්ද කියල හිතා ගන්න බැරි උනාට අර මහිලා සමිතියෙ සභාපති තුමා කියපු යමකට තමයි කට්ටිය හිනා උනේ කියල මූණු වලින්නං පෙනුන.

රස කතාවක් කිය කිය හිටිය අර විනිසුරු උතුමෙකුට අසූ හාරනමදහස් අනූනමයට් නැගල මෙන්න ගෑණුන්ගෙ හිනාව ගැනයි ඒකෙ ප්‍රමිතිය තත්වය හඬ පාලනය ගැනයි මහ දේශනාවකට කර කර හිටිය කතාව හැරවුනා.

ඔන්න ඔය වෙලාවෙ තමයි අමරෙ අංකලුත් " ලෙස්ලි දන්නවද මොකක්ද හතර හිනාව කියන්නෙ?” කියල.
http://www.blogger.com/img/blank.gif
" ඔය මොකක් හරි කුණුහරුපය වෙන්නැති ඉතිං!" කිව්වම අමරෙ අංකලුත් හොක හොක ගාල හිනාවක් දාල මගෙ දිහාවට හැරිල "මෙන්න මිනිහ, උඹත් නොදන්න කුණුහරුපයක් නැහැනෙ, ආ කියහන් බලන්න හතර හිනාව කියන්නෙ මොකක්ද කියල?"

මම දන්න හතර හිනාවක් තීනවයැ! ඒත් ඉතිං එකපාරට නැහ් ගාන්න බැරි කමට " ඔය පරණ පඬියන්ගෙ කුණුහරුප මං දන්නෑ අංකල්, ඔයොගොල්ලො ඉස්කෝලෙ ගිය කාලෙ අහපුව දන්නෙ ඔයගොල්ලොනෙ, ඒ නිසා ඔයාම කියන්න" කියල පන්දුව නිදැල්ලේ කඩුළු රකින්න අතටම යැව්ව.

"ඕකනෙ කියන්නෙ" කියල අනං මනං පොඩි කැටයං ටිකක් එහෙම දාල ඉවරවෙලා පොර දැම්ම ලිස්ට් එක සබේට.

මේව මට පුරිෂෝත්තම වාදිය අරක මේක කියල අතේ තීන කෝප්පෙකින් ගහල යන්න ඒත් ඕගොල්ලො ගෙවල් වල ගිහිං ප්‍රශ්ණ ඇතිකරගන්නං එපාල!

1. බිං අල්ලි දෙකක් තීන එකා මහා ඉඩම් හිමියෙක් කියල උදම් අනින කොට මහී කාන්තාව නඟන සිනහව.

2. වේද පොතක් පාඩං කරන් මහා බුද්ධිමතෙක් කියල උදම් වෙන මිනිහ දිහා බලල සරස්වතිය නඟන සිනහව.

3. කහවණු පොදියක් තුරුලු කරන් මහා ධනවතෙක් කියල උදම් වෙන මිනිහ දිහා බලල ලක්ෂ්මිය නඟන සිනහව.

හතර නොහොත් වඩාම ක්‍රිටිකල් පොයින්ට් එක.

4. හවසට රාජකාරියෙ ඉඳල ගෙදර එන සැම්ය “අනේ මගේ පුතා” කියල දරුව වඩා ගන්නකොට බිරිඳැ නඟන සිනහව.


බට ලයිට් නං ඉතිං බහුස්‍රැතල කමෙන්ට් කරනකල් පොඩ්ඩක් ඉන්න!


ප/ලි; අපේ උන්දැ මේ බ්ලොග් කරුමාන්තෙට නැති හින්ද හොඳයි! උන්දැව දන්න කෙනෙක්වත් මේව කියවන්නෙ නැති එක වඩා හොඳයි.