මෙය ප්‍රබභන්ධයක් නොවේ. සමහරවිට ඔබ කිසිසේත් පිළිනොගන්නා තරම් විශ්මයජනක සත්‍ය කතාන්තරයකි. ඉදින් ඔබේ විශ්වාසය ගැන නොසලකා හෝ මා මෙය කිව යුතුමය.
...........
වනයේදී නිහඬ රාත්‍රිය නොව දහවලය.
හිරුගේ දාහයෙන් බේරී අතු අස්සේ සිටිනා සද්දන්ත ඇතුන් කුංචනාදකරමින් දියට බසින්නේද, වවුලන් බස්සන් සහ කුඩා රැහැය්යන් පිරිවරාගත් කුරුළු සහ කෘමී ගනයාගේ පංචතූර්‍යනාදය ඇරඹෙන්නේ ද හිරු බැසයාමත් සමගමය.
එහෙත් එදින බියකරු ගුප්ත වනය වෙනස් වී ගිය සෙයකි. මහලේනම මහ වනයේ සිය අණසක පතුරුවා සිටි වැදි රැහේ සියල්ලන්ටම එය දීර්ඝ නිහඬ රැයක් විය. වෙනදා දොඩමලු වැදි මහල්ලන්, කුඩාවුන් පමනක් නොව, ගුහාවේ අවට රැහැය්යන් බස්සන්ද ත්‍රස්තවී ගොළුවය.
නියපොත්තක් වන් අව පස සඳ හැකි උපරිමයෙන් වනයට එලිය දෙන්නට වෙර යොදමිනි. ඇගේ තනියට එබෙන තරුද වෙනදාට වඩා බොහෝ මලානික පැහැයකින් යුක්ත විය. රෑ අහස හැඩ කල වළාකුළුද කොහෙදෝ පාවි ගොසිනි.
අඳුරු ගල් ගුහාවේ පියස්ස මත රැඳි කුඩා ගස් මතට වෙනදා එන වවුලන්ද නොආ සෙයකි. කුඩා එළි විහිදවූ රෑ බදුල්ලන්, කණාමැදිරියන් මියැදුනා වැනිය.ගුහාවෙන් පහත කුඩා පඳුරු අතරේ මීමින්නෙකුගේ, සාවකුගේවත් සෙලවීමක් නැත. කොටින්ම මෑත පෙනෙනා දිය වළෙහි වෙනදා යන එන මුවකුගේ හෝ අලියකුගේ හඬවත් නැතිවිය.
සත්‍ය වශයෙන්ම එය නිහඬ බියකරු රැයකි. මහ ලේනම මහ වනයෙහි අඳුරෙන් නොවැසුනු සියළු හිස් තැන් බියෙන් සහ නිහඬතාවයෙන් පිරී ගොස් ඇත.
දැවෙන දර කැබැල්ලකින් එන පටස් හඬත් සඟවා ගුහාව දොරකඩ දැල්වෙන මලානික ගි න්න සදන සෙවනැලි තැන් තැන් වල ගල් ගෙඩි සේ වකුටුවී සිටින වැද්දන්ගේ සිරුරු මත නටන්නේ දත් විළිස්සාගත් යකුන් මෙනි.
අඳුරේ, නිහඬතාවය හා ගුලිවූ වැද් දෝ, එදින දහවල් දඩයමක ගිය තම රැහේ හය්ය-හත්තිය ඇති නාම්බෙකුගේ අතුනුබහන් ඉරාගෙන කා දමා තිබූ, අත්ගොබ වල මස් හුරාගෙන, හිස පලා මොළ කැබලි පවා හූරාගෙන තිබූ ඒ අතිශය භයංකාර දර්ශණය සිතෙන් දුරු කිරීමේ දුර්වල උත්සාහයක නිරතවෙමින් සිටියහ.
බොහෝ කලෙකට පසු තමන්ට යලිත් පැමිණි මේ විපත, වැදි රංචුව ත්‍රස්ත කර තිබේ.
තමන්ට වනයේ සිටින ලොකුම සහ භයානකම හතුරා යලිත් වරක් රැහේ උන් මරා කන්නට පටන්ගෙන තිබේ.මෙයට පෙරද වැද්දන්හට තම ගල් ගුහා වෙනස් කරමින් පලා යන්නට සිදුවූ ශාපය නැවත උන් ලඟටම පැමිණ ඇත.
අඩි තුන හතරක පමන උස්වූ ශක්තිමත් දෑත් දෙපා හිමි මේ අමුතු සතුන් නෑ යකුන්යැයි සිතා සිටි කාලය ඉක්ම ගොස් තිබුනද, වැද්දන්ට උන් කෙරේ බිය වීමට බොහෝ හේතු විය.
නූස්, ශක්තිමත් ඇඟ පතින් හෙබි මේ මොවු හු පෙනුමින් මිනිසුනට ඉතා සමාන වූහ. එහෙත් දුටුවන් බිය කරවන තරම් රෝම වලින් වැසී ගිය සිරුරින් යුතු, විසල් ඇස් ගෙඩි දෙකක් හා අඳුරු මුඛයකින් හෙබි දිගැටි මුහුණු ඇත්තෝ නිසා මිනිසෙකුට වඩා උන් යක්ෂයාට කිට්ටු පෙනුමින් යුත් සත්ව කොට්ටාශයක් බව කුඩා වැදි පැටවුන් කල කියා දුන් කතා මෙහි නිදි වර්ජිත නාඹර සහ මහලු වැද්දන් සිත් තුල තවම හොල්මන් කර යි. මේ සතුන් ගැන නොයෙකුත් බියකරු කතා වැදි රංචුවේ කුඩා පැටව් හොඳින් දැන සිටියහ. කොටින්ම උන් වළහෙකුට හෝ කුළු හරකෙකුට වඩා මේ අමුතු සතුනට බිය වූහ.
එපමණක් නොව කැළයට නුදුරු ගම්මාන වල සහ වැද්දන් හා ගණුදෙනුවට යන එන තම්බි නානලාද කැළයේ කිසි දින දැක නැති මේ අභූත සතුන් ගැත දක්වන්නේ ඉමහත් බියෙකි .
ඉතින් මෙතෙක් කල් තමන් විසින් වනයේ ගල් මත වේලෙන්නට ද මන ලද මස් කුට්ටි යක් හෝ ගස් බෙනෙයක සඟවා තිබූ මීපැණි ලූ මස් ගාතයක් හොරා කෑමකට එහා නොගිය ඒ අමුතු බියකරු සතුන් ක ලකට පසු නැවත වැද්දෙකු මරා මස්කර ඇත.
මෙය වැදි රැහේ පැවත්මට එල්ලවූ දරුණු තර්ජනයකි!
තව දුරටත් නිහඬව සිටීමෙන් මේ අමුතු සතුන් ගෙන් සිදුවිය හැකි හානිය ගැන වැද්දන්ට අමුතුවෙන් පහදා දීමට අනවශ්‍යය. දැන් මේ එළඹ ඇත්තේ ක්‍රියාත්මක වීමට සුදුසු සහ අවශ්‍යම කාලයයි.
තම රැහේ ආරක්ෂාව සලසාදීම වැදි රැළක නායකයා සතු පරම වගකීමකි. එමෙන්ම සියලු වැද්දන් මෙවැනි අවස්ථාවක බලාපොරොත්තුවන්නේද නායකායාගේ උපදෙස් සහ මඟපෙන්වීමයි.
මින් පෙර සිදු වූ ලෙසින් පලා යාමට හෝ මෙම අනතුරට එරෙහි නොවීමට මෙවර නායක වැද්දාටද් ඉඩක් නැති සෙයකි. එය තම තැනට එන්නට බලා සිටින්නන්ට හෝ දැනටමත් බලයට අභියෝග කරනා නහෙට නහන වැදි නාම්බන්ට ඉණිමං බැඳීමකි.
මෙනිසා නායක වැද්දාට සිය තීන්දුව ගැනීමට එම නිහඬ රාත්‍රිය බලකරමින් තිබිනි.
මලානික ගිණි මැලයේ අඳුරු සෙවණලි අතරේ කිසිවෙකු නැගී සිටි දෙසට සියලු නෙත් යොමුවිය. විධාන අනවශ්‍යය. නායකයා පසුපස අනෙක් වැද්දන්ද එක්විය. සියල්ලෝ ගිණිමැලය අසලට එක්වූයේ මුහුණු හොඳින් දැක ගැනීමට එහා ගිය කාරියක් වෙනුවෙනි.
නිහඬබව වෙලා ගත් බියකරු අඳුරු අත් මෑත්වෙමින් තිබේ. තළතුනා වැද්දන් සහ නාම්බන් සියල්ලෝ රැහේ නායකයා සමඟ ඒ ඓතිහාසික සාකච්ඡාවට එක්ව සිටිති.
මෙතෙක් නිහඬව සිටි රැහැය්යොද, ගල්වී සිටි අලිද මේ දැන් ඇහැරුනේදැයි පසෙක සිටි වැදි-ලියන්ට නොසිතුනා නොවේ.ඇකයේ සිටි කුඩා පැටව් සැපට නිදත්දී අම්මලාගේ සමාගමයද රැහේ පසෙකින් රැස්විය.
සාකච්ඡාව ගිණි මැළයද උණුසුම් කරවයි.නායක වැද්දාගේ හඬ විටෙක දැඩිය, විටෙක වේගවත්ය.
තම මහළු සැමියා සිටි ගමන් කෝපයෙන් කෑ ගසන දෙස බියෙන් බලා සිටිනා ඔහුගේ සහකාරිය තම කුඩා පැටවුන් තවත් තුරුළු කරගෙන බියපත් දෑසින් බලා උන්නාය.
ඈත අහසේ අඳුරු කලු පැහැය ලා දම් පැහැයට හැරෙන තෙක්ම වාදය ඇදී ගියේය. අවසන මහල්ලන්නගේ උපදෙස් සහ නාම්බන්ගේ පාරම්බෑම්, පූචානම් මැද සියළුදෙනම එක් සැළසුමකට එකඟව, උදා හිරුත් සමඟින් ගුහා දොර නැගී සිටියහ.
එය තරමක් අමුතු උදෑසනකි. පාන්දරම වට පොද වැස්සකින් පසු කුරුළු නාද කිසිදිනෙක නැති තරම් උස්ව නැගෙන්නට විය. වැද්දන්ගේ ගුහාව පාමුල දිය කඩිත්තේ මුවන් කිහිප දෙනෙකුම අං පටලවාගෙනය. දිය බොන්නට නොව දියට පනින්නට මෙන් දිව එන ඇතුන් දෙසවත් උන් නොබැලුවා වැනිය.
මේ අතර වැදි රැහේ නාම්බන් සැළසුමට අනුව සූදානම් වෙමින් සිටියහ.
විජිතපුර සටනට පෙලගැහෙන සේනාව තරම් සෙනගක් නුවූවද, පිරිසේ සූදානම ඊට නොදෙවෙනිය. සැවොම එක සීරුවට නිහඬවම තම කාරිය කෙරෙහිම එබීගෙනය. තැනෙක දුණු දිය ඇද බලා, වරපට තද කරන නාම් බෝ ආඩ්ම්බරයකින් තම වැඩෙහි යෙදෙති. උන් අසලම සිටි විශ ගෙඩි තැලූ දියෙහි හී ඔබන කැකුලියන්ගෙ වෙනදා එන සිනා කෝලිත්තන් විෂ ගෙඩිත් සමඟම තලා දමූ සේය. තලතුනා වැද්දන් තම දිගු හෙලි වැනි ශක්තිමත් දඬු උල් කරමින්, මී පැණි දී මිලට ගත් පිහි තල මුව තබමින් සුරුවෙති.
ඉර දෙවියන් ආපසු යෑම ඇරඹීමත් සමඟම මඟට බැසීම වැද්ද්දන්ගෙ අරමුණ විය. සියල්ල සුදානමිනි. නායක වැද්දා පෙරටුකර නාම්බන් සහ තලත්තෑනි වැද්දන් විසිපහක් තිහක් රැහේ විය. හැම අතම දුණු හී අඩු නැතිව තිබිනි. උල් පිහි, උල් වූ ලී දඬු ඈ සියලු වැදි ආ යුධ දැරූ තරුණ වැඩිහිටි සියළු වැද්දො කකියන ලෙයින් රත්වූ ජවයෙනි.
මද්දහනේ සෙවනැලි දෙතුන් වියතක් තරම් දික්වීමට පෙර ගස් පඳු රු අතර සෙවණැලි අතරින් වැදි රැහේ නායැකයා සහ පිරිස මගට වැටුනි.
සිතියම්, කඩදාසි කිසිවක් නැත. සියල්ල එකිනෙකාගේ සිත් තුල පමණි.
සැළසුම් කල ලෙසම වැදි හමුදාව වෙනදා දඩයමේ ගොස් ඉසිඹු ලන වැදිගල අසල ගල් ගස් අතරට මුවා විය. කැළයේ ඉපිද කැළයේම මියන වැද්දන් ගස් අතර නොපෙනීම අමුතුවෙන් කියාපෑ යුත්තක් නොවෙ. නමුත් අද කාරිය ඊට වෙනස් එකකි. තමන්ට සැඟවීමට ඇත්තේ තවත් කැළයේම වෙසෙන මෘග ගති සහ මිනිස් ගති මුහුවූ තම පරම සතුරාට නොපෙනීය. තමන් තරම් නොව ඊටත් වඩා වනයේ සෙවණැලි හඳුනන මේ සතුරාගෙන් සැඟවී සිටීම වෙන දිනෙක ලෙහෙසි නොවිය හැකි මුත්, වෙනදා නැති පෙර සූදානම මෙවර එය එතරම් අපහසු කර නැති සෙයකි.
සියළු රැළ වහංව සිටිත්දී, දුණු හී ගත් වැද්දන් දෙදෙනෙකු වැදි ගල මතට ඇදෙන්නට විය.
වැරදීමක් නොවේ! මෙය සැළසුමේහිම අංගයකි. තමන් දඩයමේ ගොස් වෙහෙසවී මෙම ගලට පැමිණ මදක් ඉසිඹු ලන බව උන් දන්නා බව වැද්දෝ ද දනිති. මේ නාම්බන් රඟන්නේ එලෙස වෙහෙසවූ වැදි කැකු ළන් දෙදෙනෙකුගේ ජවනිකාවයි.
මද්දහන ඉක්ම යමින්, කෙටි සෙවනැලි දික් වෙමින් තිබුනි. වනයේ දිවා කල කුරුලු රංචු තම දවසේ මෙහෙය නිම වන නද පතුරන්නට වූහ. ගිණි ගහන හිරු රැසින් සැඟවී සිටි අලි රංචු උස් ගස් අතරින් මෑත් වෙමින් මගට බසිමින් සිටියහ.
සියල්ල විය යුතු ලෙසම සිදුවෙත්දී වැද් දෝ පමණක් ගස් යට ගල් වී සිටිති.
එක්වරම වැදිගල අසල උස් ගස් මත වඳුරු රංචු කලබල විය. මෙය ගල මත සිටි වැදි නාම්බන්ටද නොදැනුනා නොවේ. කලබල විය යුතු නැත. සිතට බිය ගතිය දැණුනද, තම නිදි වෘතය රැක ගෙන සිටිය යුතුය. හෝරාවක් දිගු සේ දැනෙන තවත් මිනිත්තුවකට දෙකකට පසු, සිහින් අතු අතරින් කෑ ගසමින් වඳුරන් පලා යත්දී වෙනත් අමුත්තන් පිරිසක් වැදිගලට සේන්දුවෙමින් සිටියහ.
අඳුරු පඳුරු ගොන්නක් අතරින් හිස නැතිව වුවද රත් පැහැ ගත් කුඩා දෙපා සතරක් මෑත් විය. ඒ වන විටත් වඳුරන් පලා ගොස් නිහඬ බව ගස් අතු අරක්ගෙන තිබිනි.
පඳුරු අතරින් සීරුවේ මෑත්වූවන් දෙස යොමුවූ නෙත් පණහකට ආසන්න පිරිස නලියමින් සිටියහ. නමුත් ඉවසිය යුතුය. මේ පැමිනෙන්නේ තමන් බලා පොරොත්තු වූ පිරිසෙන් දෙදෙනෙක් පමණි. රැයක් පුරා නිදි වරා, දිනක් පුරා සූදානම් වූ යුද්ධය ඇරඹුමට මුන් දෙදෙනා දුටුවන කලබල වීම නොමනා බව වැද්දන් හොඳින් දනී. ගල් තවත් ගස් අස්සටම ගුලි වෙත්දී, ගස් අතරින් සිහින් සුළඟක් පමණක් හමා යමින් තිබුනි.
පඳුරු අතරින් දුටු පා යුග්මයන් ජෝඩුව තවත් මඳ වෙලාවක් එහි රැඳුනේ වැදි බාන නිදි බව සැක හැර ගන්නට විය යුතුය.
වැද්දන් ගොර නින්දෙය. මී පැණි කැටයට මැස්සන් ඇදෙන වගක්වත් උන්ට නැති ලෙසකි. සියල්ල පැහැදිලිය. වැද්දන් නිදි බවට සැක හැර ගත් රුදුරු මෘග යෝ, නැවත සෙව ණැලි අතරට බටහ.
අහස රත් පැහැ ගනිමින් තිබුනද, ගස් අතරේ සිටි තරුණ වැද්දන්ට එය තම දිවියේ ඉතාම දිගු සන්ධ්‍යාව විය. කුරුල්ලන් බෑඟිරි ගාමින් කරදර නොකර කැදලි කරා නොයන්නේ මන්දැයි සිතමින්, ඉර දෙය්යන්ට යන්නට කිසි ඕනෑකමක් නැති කම ගැන දෙස් දෙමින් උන් සිටියේ අසහනයෙනි..
ඉතා දිගු හෝරාවකට පමණ පසු සෙමින් සෙමෙන් අඳුරු රැජින ගස් මුදුන් අතරින් පාවී එන්නට විය. ඉර දෙවියන් ඇයට පැරද, අහස පුරා ලේ වගුරුවමින් එක්වරම සැඟව ගිය මුත් තවම ඉතිරි රශ්මි සේනා අඳුරු රැජිනිය සමඟ දුර්වල සටනකය.
දිවියන් තම ගොදුරු වෙතද, සාවුන් තම කෙළියට ද මගට බසින, රැහැය්යන් හා වවුළන්ගේ සිත් තුටු කරවන රත්‍රිය එමින් සිටියේ තනිව නොවේ.
ගස් අතරේ සිටි වැද්දන්ගේ ඇස් දිළිසෙමින් යොමුව තිබුනේ වැදි ගල වෙතය. ඒ වනවිට නින්දෙන් අවදි වූ සෙයක් පෙන්වූ වැදි නාම්බන් දෙදෙනාගේ මී පැණි වලට ආ දිමියන් සහ කඩියන්ට අමතරව තවත් අමුත්තන් පිරිසක් ඇදෙමින් සිටියහ.
පෙර කිසිවෙකුත් නොදුටු, කොහෙන් ආවාදැයි සිතා ගත නොහැකි වූ ඒ කුඩා අමණුස්සයින්ද මණුස්සයින්දැයි සිතාගත නොහැකි ජීවීන් තම දෑස් ඉදිරිපිට දිලෙන රස මසට කුරුමාණම් අල්ලමින් එය වට කරමින් තිබුනි.
අඳුර හත්පස වෙලා සිටිමුත් සියල් ලෝම සියල්ලම හොඳින් දකිමින් සිටියහ. වැදි නාම්බන් දෙදෙනට නාසය හරහා දැනුනු අමුතු කුයිල මරණයේ පණිවුඩය ගෙනැවිත් තිබුනි. ඈතින් ඇතෙකුගේ කුංචනාදය ඇසෙත්දී මෑත බියෙන නිසලව සසලව ගිය මොහොතක් විය. දෑස් ඉදිරි පිට දිලෙන රස මසට කුඩා නූස් වකුටු තවත් මිනිස් රූප පෙලක් වට වෙමින් තිබුනි.
තමන් ඉදිරිපිට කෑමක් ඇති විට බොහෝ දෙනෙකුට වෙන්නාක් මෙන්, මෙහිදීද තමන් පසුපස ඇති අව දානම ගැන උන්ට නොදැනුනි. මේ වාමන රූප වැදි ගල මතට ලං වෙන අඩියක් පාසා තමන් තවත් මිනිස් පවුරකින් වට වෙමින් සිටි බව උන්ට නොදැනුනි.
වට කිරීම් ඉතාම ආසන්නයට එළඹෙමින් තිබුනි. තමන් වහන් වී සිටි තැනින් මෑත් නොවූවත් එකිනෙකාගෙ හුස්ම හඬ අනෙක් පිරිසට ඇසෙන තරමින් ඔවුන් ලංව සිටියහ.
මෙතෙක් ගත සීතල කල ඒ බියකරු නිහඬ බව බිඳිමින් එක්වරම උගුර යටින් නැගෙන අමිහිරි නාදයක් සමඟ අඳුරු ගස් සහ පඳුරු අතරින් කුඩා ගුලි කිහිපයක් මතුවිය. ගල මතුපිට සිටි කැකුලන් දෙදෙනාට සිතන්නටත් පෙර ඒ බියකරු හන්ඩ නැගූ සත්වයින් උන් වෙත කඩා පනිමින් තිබුනි. තව එක් මොහොතකින් තවත් මෘගයින්ට රස බොජුනක් වීමට තිබූ බිය හිසේ සිට විදුලියක්ව යත්දී වැදි කැකුලන් දෙද්නාම බියෙන් සහ කෝපයෙන් කෑ ගසමින් තමන් වෙත එන සතුරන්ට කඩා පැන්නේය..
......................................................
මෙතනින් පස්සෙ මොනා වෙන්න ඇතියි කියලද හිතන්නෙ? වැද්දො මේ වටකරේ කාවද, අන්තිම යුද්දෙන් දින්නෙ කවුද, සතුරන්ට මොකද උනේ වගේ ගොඩක් දේවල් මේ කතාවෙ තව ඉස්සරහට තියෙනව. ඒත් ඒ ටික මෙහෙම මම කියනවට වඩා, විස්තරාත්මකව දැනගන්න තියෙනවනම්?
ඇත්තටම ඒ මම නොකියපු ටික දැනගන්න ක්‍රමයක් තියෙනව. මේ කතාවෙ වැද්දො සටන් කරපු ඒ අපූරු සතුරන් ගැන ලියාපු පොතක. වැදගත්ම දේ ඒ පොත විතරක් නෙමෙයි, ඒක ලියපු කෙනත් අපි හොඳින් දන්න අයෙක් වීමත්.
Pra Jay කියන්නෙ ඉතාම රසවත් කමෙන්ටුවලට ප්‍රසිද්ධ, සිංහල බ්ලොග් වලට ආගන්තුක නැති, අපි හැමෝගෙම සුහද මිතුරෙක්. ප්‍රා ලියල තියෙන පොත් දෙකෙන් ( මම දන්න තරමට ) එකක් මෙන්න මේ මම කිව්ව වැද්දන්ගෙ සතුරො ගැන.
මහන්සිවෙලා කරුණු හොයල ප්‍රා ලියාපු පොතේ මේ අමුතු මිනිසත්තුන්ගෙ ඉතිහාසය, උන් ගැන කරපු අතීත පර්යේෂන සහ මේ සත්තු පිළිබඳ හැදෑරීමේ අවශ්‍යතාව සහ වැදගත් කම විතරක් නෙමෙයි මේ අය අපේ ගැන යටත්විජිත කාලෙත් ඉන් පස්සෙත් ලියපු පුදගල්යින් සහ ඒ අයගෙ අදහස් ගැනත්, මේ එක්ක බැඳිච්ච ජනකතා, ජනශෘති ගැනත් සාකච්ඡා වෙලා තියෙනව.
එච්චරක් විතරකුත් නෙමෙයි ලංකාවේ මේ මිනිසත්තුන්ගෙන් එහාට ගිහින් ලෝකෙ හිටපු මේ වගේ හැංගිච්චි පිග්මි වරු සහ ඉතිහාසයේ හිටිය කියල කියන වනචාරී මිනිස් වර්‍ග ගැන, ඉතිහාසයේ කතාවෙන අද්භූත මිනිසත්ව වර්‍ග් ගැනත් සෑහෙන තදට ප්‍රා සාකච්ඡා කරනව.
අපි මේ කියන අපේම සැඟවුන පරපුරේ උන්දැල ඇත්තටම කවුද කියන එක ගැන තියෙන වැටහීම අවුල් කරල, උන්ට තිබ්බෙ නැති ලෝම පිරිච්චි වළස් පෙනුම, ගිජුලිහිණියන්ගේ නියපොතු එහෙමත් දීල මේ අය මිනිස්සු මරල මස් කන සත්තු ජාතියක් කියල හංවඩු ගහල තියෙන එකේ ඇත්ත නැත්ත විතරක් නෙමෙයි ප්‍රාගෙ පොතේ කදිමට විස්තර කරල තියෙනව මේ අය ගැන කියවෙන කතාවල නිතර කියන දිගු නිය, ඇඟ පුරා පිරිච්චි දිගු ලෝම වගේ විශ්මයජනක දේ ජනප්රවාද දෙකක් එකට මුහුවෙලා කපුටු පිහාට්ට හත උන වගේම වෙච්චි නොදන්නාකම නිසා ඇතිකරගත්තු මිත්‍යා මතයක් කියන එක. ඒ එක්කම තාර බර ඇරියහම නිට්ටෑවුන් කියන්නෙ තවත් දරුණු කැලෑ මිනිස් ගෝත්‍රයක් නැත්තං අනෙක් මිනිසුන්ගේ වෙන් වෙලා ගියපු අපි වගේම මිනිස් කණ්ඩායමක්ම තමයි කියන එකත් අවධාරනය කරන්නත් උදව්වෙන හුඟක් කරුණු මේ පොතේ පැහැදිලිවම පෙන්නල තියෙනව.
ඇත්තටම කිසිම සාක්කියක් නැති මනංකල්පිත රාවණා ගැන හොයන අපේ බොහෝ දෙනෙක්ට මෑතක රටේ හිටපු වගේම රවණාට වඩා ජෛව විද්යාත්මක වටිනාකමක් තියෙන අපේම නෑ පරපුරටත් ගැන මෙලෝ දැනුමක් විතරක් නෙමෙයි උනන්දුවකුත් නෑ. ඒ එක්කම අපේම තවත් අය්යල ටිකක් මේ මිනිසත්තු ටිකත් බොරුවයි මිත්යාවයි එක්ක එකට පැක් කරල පිටසක්වලට අයිති කරන්න ට්‍රයි කරනව.
එහෙම කාලෙක ප්‍රා ලියපු මේ පොතේ වටිනාකම කොයිතරම් උනත් අනෙක් හැම වතාවෙම වගේම මේ කාරණාව ගැනත් දුරට හොයන්න රටේ පුරාවිද්‍යාවට දැනෙන්නෙ අවසාන සාක්කිකාරයො වෙච්චි වැද්දො ටිකත් වඳ වෙලා ගියාමම තමයි.
ඒ වගෙම මේ ගැන උනන්දු අයට තවත් වටින ආරංචියක් තියෙනව. ඒ තමයි, මේ වගේ වැදගත් කාරනාවක් ගැන දැණුම ඉංග්‍රීසියෙන් විතරක් ලියැවිල තියෙන එකත් මේ ගැන අවධානයට සහ සාකච්ඡාවට ලක් නොවෙන්න මූලික හේතුවක් කියල තේරුම් ගත්තු නිසා ඔන්න අපේ කුරුන්ද අඩවියෙ සෙන්නා මහත්තය විසින් කැළුම් මනමේන්ද්‍ර-ආරච්චි නම් මහතෙකු එක්ක එකතුවෙලා ප්‍රාජේ ගෙ පොත සිංහලට පරිවර්ථනය කරමින් ඉන්නව කියන එක. තව මාස කිහිපයකින් එතකොට සෙන්නත් පොත් ලියන්නෙක් කියන එක අපි නිට්ටාවට කියන්න පුලුවනි.
Picture from
