Thursday, September 1, 2016

දෙවියන්ද මිනිසුන්ද තිරිසන් උනේ...?



ඔබ අද දකින මල් හෙට පරඬැල් ලෙස පෙනෙනු ඇත. ඒ ලෝක ස්වභාවයයි. ඊයෙ මල් දී ඇදහූ දෙවියන් මෙදා ගරහන පල් දෙය්යකු විය හැක. ඒ මිනිස් සිතයි. එකම දෙය වෙනස් වන්නට අවශ්‍ය එකම දෙය කාලය පමණි.

සමහරවිට මෙලෙස වෙනස් වන දෙයින් හොඳ කෝකදැයි, හරි කුමක්දැයි ඔබට සිතාගන්න අපහසු තරමට ව්‍යාකූල බව පෙනෙනු ඇත. එහෙත් සත්‍ය නම් මේ දෙකම එකම බවයි.

ඔබට මා විස්වාස නැතිනම්, මේ ගී දෙකම අසන්න. දෙදෙනාම ගයන්නේ එකම කතාවයි, නමුත් එහි තනු දෙකකි, වෙනස් සංගීතයන්ය. එකක් ඔබට මිහිරි විය හැකි අතර අනෙක අමිහිරි අකමැති එකක් වීමට ඉඩ තිබේ. ඒ රසය වෙනස දැනෙන්නේ ඔබ සිටිනා තැන අනුවය.


මේ මාස්ටර්ගේ ගීයයි


මෙය ගෝලයාගේ ගීයයි


සමහරවිට ඔබට මේ දෙකම රස ලෙස දැනෙන්නටද ඉඩ තිබේ. එසේනම් පරෙස්සම් වන්න, පාරේ මැද යාම එක් පසකට වී යාමට වඩා අනතුරුදායකය.


අවිචාර උන්මාද මේ ලොකයේ....
දෙවියන්ද, මිනිසුන්ද නොමගේ ගියේ....//

බල කාමෙ, ධන කාමෙ වැල සේ එතේ....
කරුනාව මුදිතාව පියඹා යතේ....//

ගුණ දහම හැදියාව ගෑවී නැතේ...
රජයාවි තන්හාව මානෙ සිතේ...

අවිචාර උන්මාද මේ ලොකයේ.......

මුලු ලෝකෙ සොලවාල සේසත් නගා....
නැටුවාට ගැයුවාට එක්වී රඟා....//

සැනසෙන්න බැරි වේය එය සහතිකයි....
පරදාල ජය ගන්න ඕනේ සිතයි....

අවිචාර උන්මාද මේ ලොකයේ.......//

කරුණාරත්න අබේසේකරගේ පද වැලකි.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails